4 jaar geleden
Zwanger in m’n eentje
De meest bijzondere periode van mijn leven was tegelijkertijd ook de meest eenzame
De tranen prikten achter mijn ogen en ik deed echt mijn best om gewoon tranquilo te blijven. Maar wat deed het zeer toen het weer even super hard binnen kwam, dat ik de meest bijzondere periode in mijn leven in mijn ‘eentje’ aan het beleven was. Zoveel gelukzalige zwangere stelletjes zag ik om me heen, het leek bijna wel alsof dat het enige was dat ik nog om me heen zag.
Vooral in de wachtkamer voor een nieuwe afspraak met de verloskundige voor een controle of echo heb ik het rot gevonden dat er geen sterke liefdevolle man aan mijn zijde stond om het met me te delen. Of tijdens het schilderen van de babykamer, het uitzoeken van spulletjes en het zoeken naar de geschikte naam, het was soms echt heel confronterend.
Gelukkig gaf het getrappel in mijn buik me telkens opnieuw kracht en het gevoel van ‘Nee Han, sterk blijven, je bent echt niet alleen.’ Ik moet ook zeggen dat dat getrappel en mijn buik een groot gemis waren toen dat na de bevalling wegviel. De eerste maanden was ik flink depressief en ze zijn een beetje in een waas aan mij voorbij gegaan. Netflix was mijn beste mattie. Des te trotser ben ik op hoe het nu gaat met mij en Isaï. Hij is mijn alles en heeft mij een beter mens gemaakt.
De band die ik inmiddels met Isaï heb is enorm sterk doordat we onafscheidelijk zijn en dat is natuurlijk super mooi, maar ik kan niet ontkennen dat de weg er naartoe erg pittig was en ik denk ik wel rivieren vol gehuild heb.
Ik vond het fijn om hier mijn hart even over te luchten, omdat ik denk dat er vast meer alleenstaande moeders zijn die zich hier in herkennen en misschien nu in die eenzame fase zitten. Ik wil jullie even een hart onder de riem steken en meegeven dat het echt echt echt beter zal worden! En als je behoefte hebt aan een luisterend oor, feel free om me een berichtje te sturen.
Liefs Hannah
Hannahita
Hey Jolanda, thanks voor jouw lieve berichtje! En wat fijn dat jij een andere ervaring hebt! Er waren ook wel nog een hoop dingen die meespeelden nog die bijdroegen aan dat eenzame gevoel, maar die ik liever niet in de blog zet, omdat ik mij bewust ben van het feit dat Isaï dit later waarschijnlijk ook zal lezen.. Maar ik ben inderdaad heel blij dat ik me nu zo veel fijner en sterker voel! Geniet nog van jouw zwangerschap en het geschenk om moeder te mogen worden van een mensje dat jou als de meest speciale persoon op de hele wereld zal zien! Veel liefs van Hannah
Hoi Hannah, wat naar dat je dat zo hebt ervaren. Ik doe deze zwangerschap ook alleen. En hoewel ik het soms jammer vind voor mijn zoon, ervaar ik het toch anders. Gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde, en vind het super om te lezen dat je nu dubbel zoveel geniet. Liefs Jolanda
Hannahita
Zo lief van jou Natasja 💞
natasja_jans
Knapperds zijn jullie, alleen zwanger zijn is ook helemaal niet leuk! Dat is nog zachtjes uitgedrukt. Fijn dat jullie nu samen zo’n sterke band hebben. Samen kunnen jullie de wereld aan ❤️