Zwanger? ik? kan dat dan?

In mijn tienerjaren wilde ik zo graag mooi zijn, slank zijn, ergens bij horen... Op zich willen we dat allemaal, dat is iets menselijks, we horen graag bij 'de massa'  Bij de een lukt het, bij de ander niet. Als je erbij hoort, dan kun je een fijne tijd hebben op school en zal iedereen denken dat je een geweldig leven hebt. Als je er niet bij hoort, dan is dat knap lastig en heb je het op school over het algemeen niet zo erg naar je zin,
Jammer genoeg hoorde ik bij de laatste categorie. Ik hoorde er niet bij.

Op mijn zestiende kwam ik midden in het schooljaar op een school terecht die niet bepaald als een fijne herinnering in mijn hoofd geprent staat. Ik hoorde er niet bij, werd niet begrepen, was anders, raar, stom, en natuurlijk had ik de verkeerde kleding aan, praatte ik stom, zei ik stomme dingen en was ik een gewillig slachtoffer voor pesterijen.

Eigenlijk is het heel triest als je bedenkt hoe mensen een ander (al dan niet bewust) kunnen kapot maken. Het zorgde er bij mij in ieder geval voor, dat ik zo min mogelijk at. Erg op mijn gewicht lette en heel veel deed om maar af te vallen. In die periode heeft mijn lichaam het zwaar gehad. 
Er waren momenten dat ik niet eens meer de kracht had op mijn fiets te blijven zitten en er zo van af kletterde.

Via school ben ik toen doorverwezen naar hulpverlening om te praten over de problemen en om voor mezelf weer een gezond eet en denkpatroon te krijgen. Dat lukte voor een deel.

De relatie met mijn toenmalige vriend was niet bepaald liefdevol, hij bedroog me, was af en toe behoorlijk hardhandig en uiteindelijk is deze relatie om bovenstaande redenen dan ook beindigd. Dat was een moment dat ik voor het eerst echt heel duidelijk voor mezelf koos.

Ik realiseer me achteraf dat ik mijn lichaam in die periode erg heb toegetakeld. Geen moment stond ik toen stil bij de gevaren voor 'later' daar was ik nog helemaal niet mee bezig.,

Jezelf uithongeren, in je buik laten schoppen en blij zijn als je niet meer ongesteld wordt zijn dingen die niet heel gezond zijn, maar die in mijn tienerjaren de boventoon voerden. Vandaar dat toen ik trouwde ik tegen mijn kersverse man zei: ik hoop dat ik mijn lichaam niet al te veel kapot gemaakt heb en dat ik over een tijdje een kindje kan krijgen met jou.