Zwanger en kanker

Op 2 september 2023 hebben we gezellig met vrienden afgesproken. We lopen een rondje over de markt en we drinken een wijntje. Als we daarna nog naar een verjaardag gaan voel ik mij toch een beetje gek. De volgende morgen besluit ik een zwangerschapstest te doen, en ja hoor: ZWANGER… 

Na een aantal weken ontstaat er onderaan mijn buik een klein rood bultje. Het lijkt wel een ingegroeid haartje maar ik vind het toch gek, dus ik besluit een fotoo te sturen naar de huisarts. Die stuurt vrij snel een berichtje terug dat het waarschijnlijk gaat om een aardbeienvlekje. Wat gek? Ik laat het voor nu rusten maar het zit me niet lekker. 

Een paar weken later maak ik weer een afspraak en laat ik het bultje nogmaals checken. Nu wordt er met een loep gekeken, nee, nog steeds geen alarmbellen. En ik laat het weer rusten, hierna volgt er nog z’n afspraak. 

Ondertussen groeit mijn buik lekker door, gaan we naar de geslachtsecho, we krijgen een meisje, onze dochter krijgt een zusje, super blij 💗

Op 2 januari ben ik er klaar mee en wil ik dat het verwijderd wordt. Als ik in de praktijk kom besluiten ze dat dit alleen nog maar door een chirurg verwijderd kan worden. Ik krijg hiervoor nog geen verwijzing. 

Vanaf 30 weken zwangerschap trek ik aan de bel bij de verloskundige, het zit mij niet lekker. Ik voel mij prima maar er is iets, er is al weken iets. Ik moet veel huilen en ik zit niet lekker in mijn vel. De verloskundige wil dat ik nog een keer gezien wordt door de huisarts, en de huisarts besluit foto’s te maken en door te sturen naar de dermatoloog. 

Maandagmorgen belt de dermatoloog gelijk, ik moet de volgende dag al komen. Ze kijkt naar het bultje en maakt de afspraak om het op donderdag 14 maart (2 dagen later) al te verwijderen. Ik ben blij, het gaat eindelijk weg. Ik stel nogmaals de vraag; het is toch niks geks? We denken van niet…. 

Op 17 maart is mijn te leuke babyshower. Even wat leuks in deze tijd dat ik mij helemaal verdrietig voel. Het verwijderen van die bult (ondertussen was het 3/4 cm geworden) was nog een beste ingreep met die zwangere buik.

Maar goed het is weg dus, het staat op kweek en de uitslag volgt over 2 weken. Ondertussen voel ik op de plek daarnaast iets geks, het lijkt wel een verdikking van een klier. De huisarts komt er weer bij en die belt de dermatoloog, die stuurt mij weer door naar de gynaecoloog. Hij kijkt deze week nog met een echo apparaat en zegt dat het inderdaad een vergrote klier is. We verwachten geen gekke dingen, maar stel het is toch kwaadaardig (de uitslag) dan kan de baby in ieder geval hier geboren worden (32 weken) en dan kan jij door naar een universitair ziekenhuis. 

Toen ik thuis gekomen ben heb ik geroepen het is echt niet goed. Het is iets geks en we moeten hier iets aan doen. Ondertussen was de uitslag nog niet binnen en is de kweek naar een universitair ziekenhuis gestuurd. De opgezette klier groeit en groeit, en de baby ook. De artsen besluiten toch een biopt te nemen van de klier. 

Na bijna 5 weken op 17 april 2024 volgt daar de uitslag waar ik eigenlijk al in mijn hoofd mee bezig was: 

Mevrouw u heeft kanker, een hele zeldzame kwaadaardige vorm. Een Ewing Sarcoom. We verwijzingen u met spoed door naar het AVL (Amsterdam). U bent nu 36 weken zwanger en we verwachten dat uw baby zo snel mogelijk geboren wordt.