Zwanger : 35 weken

35 weken zwanger 🤰

juli 19, 2020 momwithtwodaughters

“Het is weer tijd voor een fris nieuw blog. Het is even geleden en ik heb natuurlijk wel veel gedeeld op Instagram over mijn zwangerschap maar nog niet echt een blog. Lees je mee?”

Inmiddels ben ik alweer 35 weken zwanger, wat natuurlijk voor onze begrippen een mega mijlpaal is en ik niet trotser kan zijn op mijn baby en op mijn lichaam dat wij dit al bereikt hebben. Fantastisch! En totaal niet verwacht. Wat waren de eerste weken spannend en wat heb ik met emoties geworsteld maar ook heb ik geleerd dat je alles moet accepteren zoals het is en proberen te genieten ondanks alle tegenslagen die je krijgt in het leven want er zijn ook mooie momenten en die moet je dubbel en dwars koesteren.

De 29 weken zwangerschap gingen passeren en ik kreeg het super benauwd want jeetje wat was het spannend geweest bij Eva. Ik hoopte dat als ik nu 29 weken zwanger zou zijn dat ik weer volop kon genieten en alle angst zou verdwijnen. Helaas gebeurde dat niet! Geen probleem dacht ik, geef het even tijd ‘het komt vast goed’ zei ik tegen mijzelf. Ik kon gelukkig nog steeds héél goed slapen (volgens Stefan iets té goed want snurkte volgens hem hele bossen om in de nacht 😅). Goed slapen is het halve werk, maar ik moet ook zeggen dat ik elke dag op tijd naar bed ga en mijzelf over geef aan de rust en gewoon lekker wil slapen. Niet te veel piekeren, je hoofd leeg maken en ogen dicht. Gelukkig werkt het nog tot de dag van vandaag 👌

Elke twee weken heb ik een controle afspraak in het Radboud en wat is dat fijn! Even een check up van mij en de baby, voor zover ze de baby kunnen checken want in volgens mij de meeste gevallen zijn alle schattingen van tijdens de zwangerschap geen overeenkomst met de metingen na de bevalling. Ik neem het niet zo nauw met die metingen ik zie het wel als ze eruit is.

De discussie… De eeuwige discussie over borstvoeding geven terwijl je nog niet eens bevallen bent. Herken je dat? We hebben in Nederland gewoon twee teams, team borstvoeding en team flesvoeding. En laten we nou eens gewoon accepteren wat er wordt gekozen en ga nou niet iedere keer zo lopen pushen daar wordt ik altijd zo akelig van… Doe wat je wilt en waar jij je goed bij voelt en laat je vooral door niemand op de kast jagen, dat is mijn advies.

Volgende vraag, mevrouw waar heeft u de kraamzorg geregeld? Je voel ‘m al aankomen… Ik heb geen kraamhulp geregeld want deze keer wil ik dat niet. En ook daar lieve mensen moeten we iedereen accepteren in zijn keuze. Ik hoor je denken ‘hoezo geen kraamhulp?’. Met Yara had ik echt de meest nare ervaring en toen mensen mij vertelde dat ik haar zelf moest betalen dat het niet vergoed werd heb ik haar na 3 dagen de deur gewezen. Een ZZP’er die op de kennismaking te laat kwam en als regel had ik kom van 9 tot 12 en wil best voor je koken maar dat doe ik in de ochtend en dat kan je dan savonds opwarmen. Wat ik dus vreselijk vind en dan moet je nog maar afwachten of ze net zo lekker kookt als jij zelf 🙈 Ik mocht mijn bed niet uit, ze dronk naar mijn idee teveel koffie en kwam erbij zitten als ik kraamvisite kreeg. En als klap op de vuurpijl bleef ze spullen wassen en hing ze te drogen in mijn kleding kast 🤔 Ellende! Uit eindelijk nooit de rekening gehad (die had ik ook echt niet betaald anders 😂).

Bij Eva hadden we geen kraamhulp door de vroeg geboorte en ook in het ziekenhuis deden wij alles zelf. Ik krijg een baby en daar wil ik ook met alle liefde zelf voor zorgen. Ik wil mij niet onzeker voelen door alle goed bedoelde adviezen van alle hulp waar je recht op hebt, ik wil gewoon genieten van mijn kleine wondertje. Dus deze keer geen kraamhulp wij gaan dit lekker samen doen als gezin. Kijk er nu al naar uit 💛

Inmiddels dus 35 weken zwanger, mega trots en eindelijk is de angst van de 29 weken helemaal weg. Ik hoop stiekem dat ze zich rond de 37 zelf komt melden en dat we haar dan lekker mogen knuffelen. Thuis hebben wij een poll gemaakt, Yara denkt dat ze 29 juli geboren wordt, ik zelf denk 1 augustus en Stefan denkt 8 augustus. Raden jullie ook mee? Ik zal er eens een poll voor maken op Instagram, ik ben héél benieuwd wat jullie allemaal denken.

De laatste loodjes zijn ingegaan, over het algemeen heb ik ontzettend genoten van de zwangerschap. Vooral de voorpret met het gezin, Stefan is zo in spanning en helemaal gelukkig met de komst van ons derde kindje. Dat is echt zó mooi om te zien. Yara is mijn buik nu elke dag aan het vertellen dat ze heel graag haar zusje wil zien. Ze vind het soms ook lastig want door de komst van de baby missen we Eva soms net iets meer. Vandaag keken wij foto’s en filmpjes van Eva in de hoogtepunten op Instagram. Ze zei ineens ‘mama zet maar af want hier wordt ik heel verdrietig van’. Toen ik haar vertelde dat het oké is als je verdrietig bent of moet huilen wilde ze toch weer verder kijken. Een bezoekje aan haar plekje waar ze weer even dichtbij Eva is deed haar vandaag dan ook heel goed. Ook heel dubbel allemaal omdat Eva natuurlijk op 22 augustus 4 zou worden en op 24 augustus 2 jaar overleden is. Het komt allemaal zo dichtbij elkaar.

Ik ben ontzettend trots op ons gezin en op mijn kleine meid Yara. Ik ben héél benieuwd hoe ze onze nieuwe gezinsuitbreiding gaat ondervinden. Het is zo’n lieverd met al te veel zorgen wat omgaat in haar koppie. We vinden altijd wel een weg, vertrouwd en geliefd dat komt nu ook zeker weer goed.

Liefs Nikita

Getagged #babybelly, #liefde, #momlife, #pregnantmom