2 dagen geleden
Zou ik het hebben?
Op pad gestuurd voor een zwangerschapsdiabetes onderzoek.
Hoi!
Leuk dat je m'n eerste blog van 2025 leest! Ik heb eind 2024 nog gedeeld dat P. en ik een dochter mogen verwelkomen en ze de naam Hailey heeft gekregen van ons. Zelf wisten we het al een tijdje, en met onze "inner circle" hadden we het ook al gedeeld.
Intussen verloopt de zwangerschap gestaagd, groeit Hailey goed en trappelt ze erop los (echt, m'n baarmoeder wordt dagelijks opnieuw ingericht). Ik heb wel veel last van bekkenpijn, maar daar schrijf ik nog snel een keer een andere post over.
Nu wil ik schrijven over zwangerschapsdiabetes.
Een familie vol diabeten dus
Waarom
Maar goed, ik ben dus hiervoor op pad gestuurd. Gelukkig voor mijzelf niet omdat ik klachten ervaar of omdat er een indicatie is dat Hailey te hard groeit, maar omdat diabetes in de familie zit.
Mijn moeder en mijn oom (broer&zus) hebben allebei diabetes en spuiten daarvoor ook insuline. Hun moeder heeft het ook gehad. Mijn opa, van mijn vaders kant, hoeft gelukkig niet te prikken, maar slikt wel medicatie ervoor. Een familie vol diabeten dus.
Dit is dan een risicofactor voor het ontwikkelen van zwangerschapsdiabetes. Daarbij komt ook nog mijn eigen (over) gewicht. Dubbel risico dus.
Maar ik stond buiten te kokhalzen en gal te braken omdat mn maag het er echt niet mee eens was.
De test zelf
De meest voorkomende zwangerschapsdiabetes test, betekend nuchter jezelf melden, bloed prikken, een naar zeggen heel vies (super zoet) glucose drankje drinken, een uur wachten voor bloedzuigerij 2 (ik gok een vingerprik), en dan nog een uur wachten voor ronde 3.
Nou, en dat allemaal nuchter, op t glucose drankje na, zag ik toch echt niet zitten. Ik weet van mezelf dat ik daar niet goed op ga. Toen ik rond de 12 weken bloed liet prikken voor de onderzoeken en de NIPT, moest dit ook nuchter. Om 9.15u was ik al klaar maar ik stond buiten te kokhalzen en gal te braken omdat m'n maag het er echt niet mee eens was. Niet voor herhaling vatbaar als je het mij vraagt.
Gelukkig zijn er ook andere opties en mocht ik de lunchcurve doen.
Dus, vanmorgen heb ik bijtijds mogen ontbijten, daarna snel weer in bed gedoken en hopen nog wat te kunnen slapen. Helaas is dit niet gelukt.
Toen netjes om 11u in het ziekenhuis gemeld voor de bloedafname en vingerprik, mocht ik om 12u lunchen, gewoon een goede normale lunch. Daarna weer een uur gewacht voor vingerprik 2, en als laatste om 13.30 vingerprik 3.
Het is even een zit, maar ik moet zeggen dat het zo prima te doen was. En de lounge stoelen zitten gelukkig erg lekker.
Mijn lunch
