Ziekenhuis en thuis monitoring

Het zijn gekke weken geweest. Op maandag 6 februari hoorde we van de gynaecoloog dat ik opgenomen zou worden. Dat was het beleid van het ziekenhuis. Ze vertelde zelfs dat 30 januari al het plan was dat ik zou worden opgenomen, maar toen besloot de gynaecoloog die toen werkte dat ik nog een week thuis mocht blijven omdat mijn buik rustig was. Zo zie je maar weer, dat niet altijd de gynaecologen het met elkaar eens zijn. 

Tuurlijk baalde ik dat ik opgenomen zou worden, ik was inmiddels bijna 25 weken en ik slaap gewoon slechter met andere mensen op de kamer waarbij continu piepjes afgaan en artsen en verpleegkundigen binnen komen lopen. 

Inmiddels ben ik een paar dagen thuis, onder strenge controle met thuis monitoring. Ik moet elke dag een ctg maken, temp meten, etc. Als er iets is wat verandert moet ik gelijk bellen. Het blijven spannende dagen. Inmiddels 26+3 en we hopen dat hij nog lekker even in mijn buik blijft zitten. Kan nog steeds niet echt geloven dat het weer hetzelfde gaat als mijn eerste zwangerschap…. Maar wat ben ik blij met zoveel steun van mijn lieve man. En niet te vergeten, mijn ouders, waar mijn dochter en ik altijd terecht kunnen als mijn man moet werken in de avond en nacht.