Zie jij wat ik zie? Het zijn er twee!

4 mei.. 

We zaten ondertussen middenin de eerste Corona golf. Overal werden maatregelen afgekondigd en er kon steeds minder. 

Zo moest ik, 100% zwanger, alleen, zonder partner naar de verloskundige om de eerste echo te ondergaan. 

Zo’n eerst echo is al spannend genoeg! Laat staan alleen.. helaas kon het niet anders en zat vriendlief met onze oudste in de auto te wachten. Hij mocht meekijken via FaceTime. 

Volgens eigen berekeningen zo’n 10 weekjes zwanger en wat waren wij benieuwd! Het meest bijzondere nog wel is dat vriendlief precies die nacht gedroomd had dat ik zwanger zou zijn van meer dan 1 kindje. We hebben hier hard om gelachen. Ach dat zal toch wel niet. 

Little did we know.. 

koude gel op m’n buik, echo apparaat erop en fingers crossed dat het kleine kindje in mijn buik zou leven. En ja hoor! Daar was een kloppend hartje. Wat een opluchting, maar meteen zag ik op het beeld nog een zwarte holte naast het kindje. 

De verloskundige zag dit ook en vroeg mij of ik bloed was verloren, helemaal niks deze zwangerschap. Aangezien ik zo’n volle blaas had kon ze het niet goed beoordelen en moest ik eerst wat urine lozen. 

Poging 2! Kindje 1 liet zich goed zien. Ja kindje 1! Want ik had het direct in de gaten.. ik was in verwachting van een tweeling! 

<iframe frameBorder="0" src="https://www.mamaplaats.nl/iframe/badge.html?u_id=187159&b=small" style="width: 207px; height: 90px;"></iframe>