Zayn & Mert 👶🏻👶🏻 pcos mama.

In 2020 / 2021 begon onze kinderwens, helaas bleef mijn cyclus een jaar uit misschien zelfs langer. Ik besloot om naar de huisarts te gaan, die gaf pilletjes om mijn cyclus een soort rest te geven. Helaas werkte dit niet.. ik stond erop om een doorverwijzing te krijgen naar de gynaecoloog en dit lukte. Helaas enorme wachtlijsten dat wel maar goed je hebt toch dan een stok achter de deur en hoop dat het goed komt. Uiteindelijk mochten we een paar maanden later komen alles werd onderzocht en omdat ik echt mini mini minimaal overgewicht had moest mijn bmi eerst maar omlaag en dan kijken ze verder. Er werd een echo gemaakt en ik kreeg diagnose PCOS, de hele terugweg heb ik gehuild. Ik voelde me falend en ik voelde me geen vrouw. Mijn man was gelukkig super lief, voor mij en hij had altijd nog hoop. Hij ging nooit mee in mijn mood en mijn emo periode hij bleef altijd sterk voor mij en ik had dat op dat moment ook echt nodig. Nou een periode later ging een knopje om in mijn hoofd en ik ging elke dag 10 duizend stappen wandelen, ik nam elke dag vieze smoothies ik ging koolhydraten arm eten, sporten en zwemmen en stomen met de kruiden van fanct Rustic Rose. Allemaal in een week deed ik dit dag in dag uit. Mijn bmi ging heel snel omlaag en uiteindelijk kwam mijn cyclus heel langzaam terug. Dit was voor mij wel echt een hele moeilijke en zware periode, want niemand begreep hoe ik me voelde alleen mijn man. Ik heb echt veel dagen gehuild thuis iedereen om me heen heeft ook bijna kinderen en bij ons lukte het niet. Je voelt je eenzaam en je voelt je of niemand je begrijpt, het voelde echt als een straf gewoon. En heel veel mensen zeggen het komt wel goed het komt wel goed geef niet op. Maar je weet niet of het goed komt, al die mensen hebben echt makkelijk praten maar in deze periode heb ik echt gestreden en mijzelf aan de kant gezet voor mijn kinderwens. Sporten haat ik maar ik moest dit doen voor mijn gevoel, omdat dit het enige was wat ik er zelf aan kon doen. Je hebt geen controle over je lichaam. En op dit gebied ben ik echt een hele sterke vrouw al zeg ik het zelf, ik kan dan echt een knopje om zetten en ervoor gaan. 

We moesten terug komen in het ziekenhuis ik kreeg een HSG onderzoek hierbij spuiten ze je eileiders door met een vloeistof om te kijken of je verklevingen hebt alles bij mij was goed, maar naar dit onderzoek heb je ook 60% extra kans om zwanger te worden. 

Na dit onderzoek was ik eigenlijk meteen zwanger want ik heb daarna geen cyclus meer gehad. Dit was ondanks alles wel een spannende periode want eerst hoor je dat je PCOS hebt en daarna ben je zwanger en dan denk je oh gaat alles wel goed daar binnen ik vond het heel spannend. 9 maanden later hadden we onze gezonde zoon in onze handen Elhamdulillah. Dat hadden we dus een jaar daarvoor echt nooit verwacht. 

Na mijn bevalling begon mijn cyclus ook gewoon weer en ook echt keurig elke maand. Ik durfde niet meer aan de pil en door alles wat er was gebeurd hadden we ook niet verwacht eigenlijk dat we zo snel opnieuw zwanger zouden worden. 4 maanden nadat Zayn geboren is ben ik opnieuw zwanger geraakt. Het was echt onverwachts maar omdat ik voor Zayn nooit een cyclus had en nu overtijd was maakte in me helemaal geen zorgen. Ik dacht ach PCOS.. hoort erbij toch. Na een paar dagen kreeg ik de heletijd een herinnering in een app waarin ik mijn cyclus bijhield met: “ is je menstruatie al begonnen?” Ik dacht okeeeee dit reallll ik werd ineens misselijk en besloot een test te kopen. Ik kwam thuis deed meteen de test en echt knalllll positief. Op dat moment ben je echt super blij, maar toch ook geschrokken maar ook zo dankbaar. Hoe dan ik heb toch PCOS hoe kan dit dan. Ik wil hiermee echt aan alle vrouwen met PCOS meegeven, geef de hoop niet op. Ik ben mezelf zo vaak verloren in deze strijd, ik weet echt hoe jullie je voelen.