Zal ik dan nu al zwanger zijn?

3 april 2018, ik ben 6 dagen overtijd. Maar ik durf niet te testen... Het komt vast van die curettage, daar is mijn lichaam gewoon van in de war. Ik heb avonddienst en heb het er met een collega/vriendin over. Ga nou gewoon testen zegt ze! 

Dus de volgende ochtend naar de winkel om een test te halen. Ondertussen merk ik dat ik mijzelf al voorbereid op een negatieve test. Ik voel mij totaal niet zwanger en zo snel na al dat bloedverlies van de curettage... Dat kan toch helemaal niet?

Maar ja hoor, de test slaat heel snel positief uit. Mega hyper bel ik meteen het ziekenhuis op. Ik mag op 18 april 2018 langskomen. Dat is onze trouwdag, dan zijn we een jaar getrouwd. Dan zou het toch wel een goed echo moeten worden...

Hoe ik deze twee weken door ben gekomen weet ik nog niet. Maar ik was met niks anders bezig dan de aankomende echo. Straks is het weer fout, en dan?

Eindelijk was het zo ver, 18 april 2018. De gynaecoloog maakt een inwendige echo. Het is nog vroeg zegt ze maar als je heel goed kijkt zie je een klein knipperend stipje. Dit is jullie kindje! Ik ben zo ontzettend blij!!! Omdat het nog vroeg in de zwangerschap is mag ik over een week terug komen. Maar de kans dat het nu nog een miskraam wordt is heel klein verteld ze. Yesss wat een top dag!!!

Ook de volgende echo’s zien er perfect uit. Alles zit er op en eraan. We kunnen eindelijk gaan genieten en ons gaan voorbereiden op ons eerste kindje. 

Begin december 2018 ben ik uitgerekend. Behalve een iets verhoogde bloeddruk tegen het einde van mijn zwangerschap gaat het hartstikke goed. We zijn zo gelukkig