Snap
  • Zwanger
  • zwangerschap
  • Kinderwens
  • tweedekindje
  • Broertjeofzusje

Wens voor een tweede kindje

Niets is vanzelfsprekend

Wanneer komt dat gevoel dat je graag een tweede kindje wil? Ik riep vroeger altijd dat ik maar één kindje wilde en die had ik, was ons gezin nu dan ook compleet? Voor manlief niet. Maar hoe was dat voor mij?

Zo groot als mijn kinderwens voor een eerste kindje was, zo 0,0 was die wens er voor een tweede kindje toen Riv was geboren. Dat gevoel is lang zo gebleven. Waar gezinnen met een kindje dat even oud of jonger was dan Riv al een tweede of derde kindje kregen, vond ik het helemaal prima zoals het bij ons was. Door de zwangerschap van Riv weten we dat niets vanzelfsprekend is. We weten hoeveel verdriet en zorgen het met zich mee brengt wanneer er iets niet “goed” is met je kindje. Daarnaast weten we ook hoe fantastisch het is om een kindje te hebben; hoe veel liefde je daar voor voelt en hoe onwijs trots en gelukkig je eigen kind je kan maken.

De onzekerheid en angst leken echter zo groot dat er bij mij geen ruimte was om écht iets te voelen bij of na te denken over een tweede kindje.

Ik ging mezelf vragen stellen. Is de wens voor een tweede kindje er niet omdat die wens er gewoon niet is? Of is die wens er niet omdat ik mezelf wil beschermen tegen dat er (weer) iets mis kan gaan en ik dat niet aan kan? Ik weet hoe zwaar ik het met mezelf heb gehad door het nieuws van onze 20 weken echo van Riv en als ik iets niet nog een keer wil voelen is dat het wel.

Mijn gevoel en vragen heb ik voorgelegd aan de psycholoog, waar ik liep voor o.a. de EMDR rondom onze 20 weken echo van Riv en het allesoverheersende schuldgevoel waar ik daarna lange tijd mee heb rond gelopen.

Nadat ik de EMDR therapie had afgerond merkte ik dat er iets in mij veranderde. Door de EMDR had ik meer rust in mijn lichaam en hoofd gekregen, de angst dat mijn lijf zou falen was niet meer zo groot. Dat wat er met Riv is gebeurd tijdens de zwangerschap is een foutje geweest van de natuur en heeft niets met mij te maken. Steeds vaker als we een zwangerschapsaankondiging zagen ging het meer kriebelen; het zou voor Riv wel heel leuk zijn, een broertje of zusje erbij. Nog een keer zwanger mogen zijn, nog een keer dat getrappel in je buik mogen voelen, nog een keer voor zo’n klein hummeltje mogen zorgen; dat zou toch wel heel bijzonder zijn.

Als het ons gegund is zou het prachtig zijn om nog zo’n geweldig klein wezentje op de wereld te mogen zetten.

De wens voor een tweede kindje werd steeds groter en groter.

Doordat de onbevangenheid van zwanger worden, zwanger zijn en ouders zijn er toch wel echt van af is voelt het deze keer toch wel echt anders als bij Riv.

Bij Riv wilde we een kindje (PUNT).

Nu willen we heel graag een tweede kindje, maar weten we veel beter wat daar allemaal bij kan komen kijken. De zorgen zijn al meteen een stuk groter.

Toch weerhoudt ons dat er niet van om onze wens hopelijk snel in vervulling te laten gaan.

faefloor93's avatar
3 jaar geleden

Wat een mooi puur verhaal.

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Gewoon.Jool?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.