7 jaar geleden
Weer zwanger na missed abortion. Wat als...
In november kwamen wij erachter dat het kindje in mijn buik niet meer leefde. Een curettage volgde op 30 november.
Donderdag 12 januari had ik een nacontrole in het ziekenhuis. Ik wist dat ik mijn eisprong al vroeg na de curettage heb gehad (korte cyclus) maar ook dat het lang duurde voordat ik weer ongesteld werd. Uiteindelijk werd ik 1 januari 2017 ongesteld. Later dan verwacht dus ik zag op tegen de nacontrole. Zou het echt goed zijn?
"Hebben jullie nog een zwangerschapswens?" vroeg de gynaecoloog aan mij. Mijn antwoord was dat deze wens alleen maar groter was na de missed abortion. "Dan zou ik dit weekend aan de slag gaan!" was haar antwoord. Er stond namelijk een mooi eitje op springen.
Twee weken daarna heb ik een zwangerschapstest gedaan.... positief... tranen van geluk.
Maar hoe verder de zwangerschap vorderde, hoe zenuwachtiger ik werd. Want, wat als.... wat als ook deze keer verkeerd gaat? Met 6,6 weken heb ik mijn eerste echo gehad. Zodra we de magische woorden: "En hier klopt het hartje." hoorde, begon ik te huilen. Wat was de spanning voor die echo hoog.
Op dit moment ben ik 11,6 weken zwanger. Morgen dé 12 weken.
En nog steeds kan ik bijna niet genieten. Ik ben nog steeds bang om bloed op het wc papiertje te vinden. Ik sta voor elke echo te kokhalzen van spanning (niet van de zwangerschapsmisselijkheid!)
De psycholoog heeft aangeraden om wat spulletjes voor de baby te kopen maar dit kan ik niet. Nog niet. Kop in het zand steken? Absoluut! En het liefst zo diep mogelijk! Want.... wat als....
Afgelopen woensdag, met 11,1 weken, heb ik nog een echo gehad. Deze zag er perfect uit. Een mooi bewegend kindje met een sterk kloppend hartje. Volgens de verloskundige was dit een heel goed teken. Een goede echo met die termijn verkleint de kans op een miskraam werd er gezegd. Maar toch.... wat als..
Komende woensdag hebben we de nekplooi meting. Ik heb me voorgenomen om het na deze echo bekend te maken. Zal ik dan iets meer van de zwangerschap genieten? Of zal de angst nog steeds overheersen? Zowel mijn man als ik zijn verbaasd over de impact die de missed abortion op mij heeft gehad.
Ik hoop dat de woorden 'wat als' uit mijn hoofd verdwijnen.
Anoniem
Ik denk dat het nog wel even gaat duren voor je er echt van kan gaan genieten. misschien heb je intussen wat meer vertrouwen in je lichaam, misschien ook niet. Uit ervaringen in mijn omgeving weet ik dat dit de hele zwangerschap kan duren, maar dat de 20 weken echo een grote mijlpaal is. Ik hoop voor je dat je binnenkort kunt genieten van je zwangerschap!! veel sterkte en toch een fijne zwangerschap toegewenst!! xxx
Xis
Bedankt voor de lieve reactie! Ik hoop dat ik de kleine snel kan voelen en me daardoor iets zekerder ga voelen. Jij ook gefeliciteerd!
Anoniem
Hier hetzelfde verhaal... Helaas in sept. na 11 wk en 4 dagen met de echo heel vervelend nieuws. Onwerkelijk, heel verdrietig. Nu, bijna 19 weken weer zwanger...pff wat is het lastig geweest! Maar ik wil genieten, moet genieten, dus dat doe ik nu dan ook! Ookal kan ik dat pas oprecht zeggen na een week of 14... Maar ik, maar ook dit kindje verdienen het om van alle voorpret en de zwangerschap te genieten! Dit is kindje nr 3, weer een meisje, grote zussen van 7 en 5 kunnen ook niet wachten! Wens jou een fijne, zorgeloze, geweldige zwangerschap!! Ga er van genieten! Het mag!!! Of beter gezegd, je moet ;-) Dit wonder heeft het verdient en jij ook! Liefs van een andere zwangere mama uit 1987 :-)
Damaya
Het komt vast goed, geniet van je zwangerschap xxx