1 jaar geleden
Weer een dag bedrust gehaald!
Ondanks de frustratie voelt het als een overwinning.
Weer een dag gehaald! Vandaag kwam mijn nieuwe journal binnen, zo kan ik hier en daar beide in van mij af schrijven! Moet toch wat deze dagen... ik merk wel dat mijn frustratie groeit.. ik vind het heel heel heel erg lastig om stil te zitten en vrijwel niks te doen, elk speeltje en troepje dat ik zie ik wil eigen meteen opruimen of stofzuigen... nu heb ik stiekem ook de slaapkamer van ons dochters opgeruimd en dat heb ik meteen kunnen betalen met een paar fixe weeën.. slim? Nee. Wat resulteert in nog meer frustratie haha!
Wel ben ik dankbaar dat ik thuis ben met mijn gezin... ik lees hier en daar ook de blogs van andere mama's opzoek naar herkenning en sommige spenderen dan dus weken in het ziekenhuis... Dan voel ik mij echt een zeur. Nu weet ik heel goed hoe eenzaam een ziekenhuis kan zijn gezien ik er 18 weken gezeten heb met ons oudste dochter gezien zij met 24 weken besloot ter wereld te komen, en wellicht ben ik daarom ook niet zo snel met het bellen naar het ziekenhuis, want ik weet zeker gezien mijn nogal bumpy voorgeschiedenis aan zwangerschappen ik mag komen en weer mag blijven.
Het is weleens een tweestrijd want echt dichtbij een ziekenhuis wonen we niet, de dichtstbijzijnde is dan ook 40 á 45 min rijden en dan te bedenken dat ons auto begin december totalloss is verklaard dus we zijn ook afhankelijk van vervoer van anderen! Het komt allemaal in drieën zeggen ze toch? Ik vrees voor het derde dat komt dan haha!
Voor nu ben ik wel weer trots want we zijn weer een dag voorbij! Weer een dag met ons meisje veilig in mijn buik... dus op naar morgen! En braaf zal ik zitten en niet opruimen wellicht hebben we dan een wee-vrije dag!
Fijne avond lieve lezers!
