We mogen beginnen!!!
Eerder dan gedacht mogen we beginnen met het volgende traject. Wat een verrassing!
Afgelopen week hebben we ons "in-take" gesprek gehad in het ziekenhuis, in hoeverre je over een intake kan spreken. We waren daar bijna kind aan huis!
Na ruim een jaar het ziekenhuis niet meer in te zijn geweest werden we direct herkend door de arts en verplegend personeel. Ik weet niet zo goed of ik dat nou leuk moet vinden of niet :)
Kennelijk zijn we ook een van de weinigen die in dit ziekenhuis zo lang bezig zijn geweest! Wat mij verbaasde. Je hoort en leest toch wel vaker dat stelletjes jaren bezig zijn om in verwachting te raken? Oké, 3 jaar is lang maar ik dacht dat dat wel vaker gebeurde in dat ziekenhuis.
Uiteraard hadden we het "bewijs", onze prachtige en vrolijke dochter, mee genomen! Je kon aan alle artsen en verpleging zien dat ze dit heel leuk vonden. Zo konden zij ook zien dat hun werk meer dan geslaagd is. Want zonder hun hadden we nooit een kindje kunnen krijgen. En elke dag, elk moment ben ik ze zo vreselijk dankbaar!
Binnenkort valt de planning weer op de mat. Ik mag dan weer beginnen met de pil en in de planning zal staan wanneer ik weer mag beginnen met de Decapeptyl en Menopur.
Ik kijk erg op tegen de Menopur. Ik krijg de hoogste dosering, 300 eenh (4 potjes), en die gaan me niet in de koude kleren zitten! Bij de vorige poging kon ik deze aardig de baas en als het me wel te veel werd kreeg mijn lieve wederhelft ze aan het eind van de dag op z'n bordje :)
Het enige wat we zeker weten is dat we eind mei (!!) de punctie al hebben. Daar ik had gerekend om rond die tijd pas te kunnen beginnen met de pil of de eerste spuiten te zetten. We waren beide erg verbaasd dat we al zo snel konden beginnen!
#FingersCrossed