Snap
  • Zwanger

We hebben het verteld en dit gebeurde er...

Inmiddels 33 weken zwanger en de naam voor ons ongeboren meisje staat op het raam bij de buren - wat nu?

Mijn vriend en ik hadden het volgende besproken: Mochten we voordat ik beval een andere naam gevonden hebben waar we blij mee zijn, wordt dat 'm. Is dat niet, dan niet en komen er twee meisjes naast elkaar te wonen met dezelfde naam. Dat is dan maar zo. En we delen ons 'issue' met de buren op de tweede date. 1e was kraambezoek en leek ons niet gepast... Nu intussen al een paar weken verder en HET gesprek is geweest. 

Helaas liep het een beetje anders dan verwacht...

We zijn namelijk nog geen naam tegen gekomen waarvan we dachten: WOW, dat wordt 'm. Met gemengde gevoelens had ik ons uitgenodigd op de koffie bij de kersverse ouders. Klein cadeautje mee, daar gingen we.

Na een half uurtje gepraat te hebben over hoe het bevalt als ouders, hoe de kleine het doet en over het weer vroegen zij aan ons: Hoe gaat het eigenlijk met jullie meisje? 

Dat was een mooie voorzet... Ik vertelde dat alles goed gaat, maar dat we een klein probleempje hebben wat we graag willen bespreken. Ik zag ze verschrikt kijken. Niets ernstigs hoor!

Het zit zo... De naam voor jullie meisje vinden we prachtig, dat vinden we al jaren zo. Sterker nog: we hadden deze ook gekozen voor ons meisje! 

Nee toch, zei de buurvrouw. En de buurman keek een beetje raar... 

Uhm, tsja zei mijn man. Het is toch echt zo.

En nu? Zei de buurvrouw? Wat gaan we hieraan doen? Ik bedoel... Wij kunnen de naam niet meer veranderen, jullie wel toch?! Het is al niet zo'n veelvoorkomende naam weet je, lijkt me niet zo leuk als er twee hier naast elkaar wonen. Ze gaan vast naar dezelfde opvang, school en zo.

En de buurman zei nog steeds niets...

Wij waren er ook een beetje stil van. Roemer 'redde' ons uit deze ongemakkelijke situatie en bonkte op het raam. Hij was klaar met stoepkrijten en wilde aandacht. 

We stonden op en zeiden iets in de trant dat we het er nog over zouden hebben en we nog contact zouden hebben en binnen 1 minuut stonden we buiten. Met een naar en dubbel gevoel. Wat nu? Ze verwachten serieus dat we een andere naam uitzoeken?

Thuis barstte ik in tranen uit. Mijn vriend probeerde me te troosten en zei dat ze vast een beetje overdonderd waren en we er snel op terug komen bij ze. Daar houd ik maar even aan vast. Ze zijn geschrokken en menen het niet... Want een nieuwe naam? Zo lastig! 

6 jaar geleden

Hoe kan je zo iets nou vervelend vinden, dat snap ik echt niet. Mijn mannetje heet Jacey en ik had het alleen maar leuk gevonden als iemand anders zijn kind ook zo noemt.. toch een bevestiging dat het een leuke naam is. Maak je niet druk erom! en als het hun zo stoort moeten ze maar verhuizen naar een plek en school waar die naam niet voorkomt :). niks van aan trekken en lekker genieten van je zwangerschap..

6 jaar geleden

Nou ja zeg, wat een vervelende reactie! Je bespreekt het van te voren en dan moeten jullie maar een andere naam verzinnen?! Ik zou het niet doen hoor! Zoals eerder gezegd, ze blijven niet voor altijd buurmeisjes! En hoe erg is het feitelijk dat er twee meisjes met dezelfde naam naast elkaar wonen? Zelf hadden wij in onze straat een paar deuren verderop een jongetje met dezelfde voornaam als mijn broertje. Nooit problematisch geweest!

6 jaar geleden

Het is jullie kindje en wat geefft het nou dat 2 de zelfde naam hebben! Dat gebeurd zoveel ik zou er niet te dramatisch over doen en gewoon het positieve er van inzien! Anders heb je er altijd spijt van

6 jaar geleden

Natuurlijk vinden ze het niet leuk, maar dat is jammer dan. Je bent al weken aan het verzinnen. Het is jullie kind en jullie beslissen over de naam. Ik ben met 20 weken zwangerschap van naam verwisseld. Mijn oudste heeft een top 3 naam en zelfs daar komen wij er weinig van tegen. Wie weet verhuist een van jullie 2 nog een keer. Wil je dan echt altijd denken eigenlijk had ik je zo willen noemen? Maar ja je oude buurmeisje heette ook zo. Ze blijven niet eeuwig bij elkaar wonen. En ze hoeven ook geen vriendinnetjes te worden. Ik heb ook altijd bij een naamgenoot op school, in de klas en nu zelfs op het werk. Dat is niet een ramp ofzo. Of je moet een andere leuke naam ineens hebben, of je laat het lekker, dan vinden ze het maar niet leuk