10 jaar geleden
Wat nou roze wolk? ik merk niks..
Iedereen heeft het maar over hoe geweldig het is om zwanger te zijn..Wanneer mag ik dat ervaren?
In boeken en tijdschriften lees je alles hoe geweldig zwanger zijn is, helaas kan ik het niet zo ervaren.
Met 7 weken kwamen we erachter dat ik zwanger was..was niet helemaal gepland en na een goede week nadenken, praten en veel huilen besloten om er voor te gaan. Ook was ik toen al een paar kilo kwijt door het overgeven wat ongeveer tot week 15 heb volgehouden. En helaas gaf ik de hele dag door over..Gelukkig niet uitgedroogd oid waardoor ik naar het ziekenhuis moest.
Toen zouden de leuke weken gaan beginnen, dat heeft zn 2 weken geduurd..daarna veel last van hartkloppingen, pijnlijke bekken, slaap slecht, ik hou zoveel vocht vast dat ik kleding heb wat een maat groter is zodat het eind van de dag ook nog lekker zit en van de week heb ik voor het eerst in me leven last van maagzuur gehad en is al verschillende keren terug gekomen.
Voor me gevoel heb ik last van alles, ben normaal niet een persoon die graag klaagt maar zwanger zijn is niks voor mij. Hebben meer vrouwen hier dat zelfde gevoel?
yvetb
Bedankt voor alle berichtjes, het geeft vertrouwen dat het goed gaat komen! We weten waar we het voor doen en daar moeten we ons op richten!
Wielke
Ik ben van week 4 tot en met week 29 erg ziek geweest (2x opname wegens uitdroging, aantal maanden 'astronautenvoeding', paar maanden sondevoeding). Maandenlang niet veel meer gedaan dan geslapen omdat ik nergens energie voor had, overal pijn van het voortdurende overgeven, pijn van doorligplekken, lelijk donshaar over m'n hele lijf door vele afvallen (bijna 20 kilo), bultjes blijkbaar van uitdroging etc. Ik zou liegen als ik zeg dat ik de zwangerschap als een roze wolk ervaar en iedereen mag best weten hoe enorm zwaar me de afgelopen maanden zijn gevallen. Vrijwel geen contact met mensen omdat ik de energie niet had om ergens heen te gaan, zelfs niet naar vriendinnen of om familie te gaan vertellen dat ik zwanger was, al maanden niet meer naar het werk omdat ik niet kon werken en de energie niet had om er naartoe te gaan om collega's toch even te zien... Maar ondanks dit bovenstaande dat ik eigenlijk nog rooskleuriger vind overkomen als ik het lees dan ik het ervaren heb kan ik niet uitdrukken hoe enorm dankbaar ik toch ben met mijn zwangerschap. Zoveel vrouwen op aarde die geen kinderen kunnen krijgen of die steeds opnieuw de teleurstelling van een miskraam moeten ervaren. En ondanks deze bijna helse maanden heb ik toch het enorme voorrecht zwanger te mogen zijn. Ik hoop binnen een paar weken ons tweede kindje op de wereld te mogen zetten en ik weet dat dit kindje het uiteindelijk zeker waard zal zijn. Nu leek het allemaal een hel, over een paar weken ben ik dit weer vergeten en denk ik vooral terug aan hoe fijn het was om mijn kindje te voelen bewegen in mijn buik. Voordeel van het extreme afvallen was dat dit enorm vroeg en ook enorm duidelijk voelbaar en ook zichtbaar was (al was er tot week 31 niemand opgevallen dat ik zwanger was omdat ik geen buik had en vroegen mensen vooral of ik iets ernstigs had als ik ze tegen kwam in het ziekenhuis). Ik hoop dat ook jij die roze wolk zult gaan ervaren. Jammer dat het misschien pas kan als de kleine er al is, maar altijd nog op tijd genoeg om er jaren van te genieten. En je vooral niet rot voelen dat je het nu geen roze wolk vindt, gewoon eerlijk over zijn ook tegen je omgeving, des te meer begrip is ervoor en dan is het ook makkelijker om je eroverheen te zetten als je je wel goed voelt. Als je doet alsof het heerlijk is moet je die schijn vasthouden en dat kost alleen maar energie en die kun je nu wel beter gebruiken lijkt me zo.
naom
pff indd herkenbaar de eerste weken heb ik alleen maar gelegen hield niks binnen en op t eind indd mega veel maagzuur :(
kuikentje
Ik denk dat je een groot deel van deze gevoelens op conto van de hormonen kunt schrijven. Die zorgen ervoor dat je je heel anders voelt en gedraagt dan normaal, en daar wordt je zeker niet happy van. Bovendien speelt waarschijnlijk ook een grote rol dat je hier eigenlijk niet op voorbereid was , niet gepland ....en doordat je lichamelijk heel wat te verstouwen hebt. Ik herken dit wel enigszins....hoewel ik qua kwaaltjes niet echt veel te klagen heb en had is voor mij een zwagerschap zeker niet genieten....alle onzekerheden en ongemakken vind ik niet prettig en bovendien is je energie ook snel op . Het enige leuke aan een zwangerschap vind ik het getrappel in je buik, zo gezellig en intiem.....daar geniet ik dan weer wel van. Neem de tijd om te herstellen van de eerste moeilijke maanden, en ga zeker af en toe eens lekker buiten wandelen of fietsen.....!