Wat je te horen krijgt als HG zwangere

Tijdens m'n eerste HG zwangerschap liep ik tegen veel onbegrip aan. De 2e keer denk je dat het je niet weer zo overkomt. Toch? Helaas wel! Er is nog veel onbegrip en onwetendheid rondom Hyperemesis Gravidarum, ook bij professionals. Hieronder wat opmerkingen die ik te horen kreeg tijdens beide zwangerschappen. 

• Misselijkheid? Dat hoort erbij! Ook als je 24u misselijk bent? afvalt ipv aankomt? bloed overgeeft? uitdroogt? moet ik nog verder doorgaan?
• Het gaat bij 12 weken wel over! Ja tuurlijk hoopt iedereen dat, maar dit is vaak niet zo. Niemand kan in de toekomst kijken dus waag je liever niet aan zo'n opmerking. 
• Ja, je moet er wat voor over hebben hè! En wat wil je hiermee zeggen? 
• Je moet GEWOON de hele dag kleine beetjes eten, dat helpt wel! Een HG zwangerschap is alles behalve GEWOON! De dagen dat het lukt probeer ik dat ook, maar andere dagen gaat elke hap of slok er weer uit. 
• Wel genieten van je zwangerschap hoor! Lief bedoeld en ik zou niks liever willen, maar genieten lukt echt niet in deze situatie. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik zwanger mag zijn. Genieten doe ik als de kleine er is! 
• Als de kleine er straks is ben je alles vergeten! Helaas HG veranderd je. Het is fysiek en mentaal ontzettend zwaar. Het vertrouwen in je eigen lichaam is weg en eten en drinken ervaar je heel anders. Na de bevalling komt een tijd van herstel en je lichaam weer in balans krijgen. En dat duurt vaak ook nog wel even. 
• 16 weken misselijk? Dan heb je geluk gehad! Geluk? Geluk heb je als je zwanger mag worden, een gezonde zwangerschap mag meemaken en na 9 maanden een gezond kindje in je armen mag sluiten. 
• Je moet afleiding zoeken en lekker naar buiten!  Elke beweging maakt me nog misselijker en moet ik dan m'n kotsemmer meenemen onder m'n arm? 
• Je moet niet vergeten dat je zwanger bent hè! Ja ik weet waar ik dit voor doe, elke keer als ik overgeef wordt ik daaraan herinnert. 
• Lezen jullie het woord MOET ook steeds? Zo fijn die tips waarin je verteld wordt wat je allemaal moet! Goed bedoeld...ik weet het! Maar wil je alsjeblieft een dagje met me ruilen? 
• Ja, je hebt er zelf voor gekozen hè! Ja ik wilde dolgraag nog een kindje, maar heb er niet voor gekozen om zo ziek te zijn. Hoe naïef ook, ik had zo gehoopt op een 2e zwangerschap zonder HG! 
• Ik heb het ook gehad en heb de hele zwangerschap nog gewerkt! Wat goed van je! Ik zou niks liever willen. Mis m'n werk en de sociale contacten, maar weet niet hoe ik moet werken als ik zoveel overgeef en niet op m'n benen kan staan. 
• Iedereen die zegt het ook gehad te hebben, maar dan veel erger en langer! Wat wil je daarmee zeggen? Dat ik een aansteller ben? Ik wens dit niemand toe om mee te maken. In mindere en in extreme mate niet. Het is vreselijk om te moeten doorstaan. Het voelt als overleven. En voor iedereen respect die dit doorstaat. Ik hoop dat het extreme overgeven bij mij wat afneemt. Misselijk blijf ik vast de hele zwangerschap net als de 1e zwangerschap.  Het herkennen en meeleven van een lotgenoot is zo fijn, en je voelt je niet alleen. Maak er geen wedstrijd van wie het het ergste heeft gehad. Dat helpt toch niemand?

Onvoorstelbaar hoeveel impact een HG zwangerschap op je heeft. Het is bijna niet uit te leggen. Het kost je ontzettend veel energie en het is moeilijk voor je omgeving. Elke zwangerschap is weer een wonder en het is een wonder dat een baby'tje zich ondanks alles zo kan ontwikkelen! Iedere zwangere wenst een gezond kindje ter wereld te brengen. Zo ik ook!

Het onbegrip waar je tegen aan loopt kan soms kwetsend zijn. Want het enige wat je wil is een beetje begrip en medeleven. Ik ben niet zielig, en ik weet dat dit overgaat! En JA! Ik "krijg" er iets geweldigs voor terug (als alles goed mag blijven gaan) Dat besef ik me elke dag en dat sleept me er doorheen. Verder is het voor nu vooral overleven! 

Gelukkig zijn er ook mensen met begrip en die je steunen. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik hun in m'n leven heb!