Wat heb ik toch verkeerd gedaan?

Vaak vraag ik me af.. wat heb ik toch verkeerd gedaan… wat is hier de oorzaak van… Want ondanks de Gynaecoloog me zegt.. “Nee, hier kan je niets aandoen. Dit is gewoon pech hebben..” spookt de gedachte waarom toch vaak in mijn hoofd. Vele mensen zeggen me.. wees lief voor jezelf.. dat probeer ik ook en Wat ik ook besef is … er zijn ergere dingen dan dit.. Het kan ook anders.. Dus probeer ik te genieten van elk intens moment van jou hier in mijn buik. Probeer ik positief in het leven te staan… bedenk ik me.. ik kan het. Samen met mijn gezinnetje/familie en vrienden komen we er doorheen… Zullen we er alles aandoen om jou gelukkig te maken. Maar lieve kleine meid.. Het is toch ook wel toegestaan om af en toe een traan weg te pinken.. want verdrietig zijn… hoort er helaas ook wel bij… We hebben nog nooit zoveel tranen zien vloeien hier in huis. Zowel mama als papa en zelfs grote zus voelt aan dat mama en papa verdrietig zijn… Maar… Na regen komt zonneschijn… We kregen zonet het goede nieuws dat verder alles goed gaat met je! Wat een opluchting… een zware druk die van onze schouders afvalt.. Plots tranen van geluk! ♡ We kijken er naaruit om je in het echt te ontmoeten.. Je zoveel liefde te kunnen geven… jouw mooie glimlach te mogen ontdekken.. elke mijlpaal in je leven… zal nog specialer zijn… Je bent bijzonder! Lieve kleine meid.. groei nog maar wat verder… Word maar groot en sterk! Wij kunnen samen de hele wereld aan 💜