Wat er tot nu toe gebeurd is in de mmm.

Hey allemaal,

In mijn vorige blog heb ik verteld over onze problemen omtrent zwanger worden.
Inmiddels zijn we in ronde 73 aangekomen en het word er me niet minder makkelijk om.

Sinds januari 2016 zijn we in behandeling bij Nij-Geertgen.
Uiteraard kreeg ik daar een hele vragenlijst en weer bloedonderzoeken en mijn man zijn zaadonderzoek. Alles was goed.
In maart 2016 had ik een een HSG onderzoek, maar ook deze vertoonde geen afwijkingen. 

We hebben een negen maanden moeten 'klussen' met hormonen. Chlomid en Pregnyl. 
Dit leverde voor ons niets op.
Ik had (veel) last van de medicatie en weinig resultaat. En bij een hogere dosering had ik ineens 4 springende eitjes en werd de 'poging' weer afgebroken.

Op dit moment zijn we bezig met IUI met hormonen. We zullen nu onze 3de poging gaan krijgen. 

In november van 2016 zijn we begonnen met poging 1,
Dat ging niet helemaal goed, ik reageer heftig op bij werkingen, maar nauwelijks op het medicijn an sich.
De inseminatie was in december onder het mom van; niet geschoten is altijd mis. Halverwege december werd ik ongesteld.
Helaas, poging mislukt. Alhoewel ik ook niet had verwacht dat het de eerste keer zou lukken.

Uitgangsecho gehad en daar bleek dat ik nog cystes en overblijfselen van de eitjes had dus we konden niet verder en ik moest wachten op mijn volgende menstruatie.
Oh the joy.

Halverwege januari begonnen met het prikken van Gonal-F. Na 23(!) HELSE dagen prikken en een hele boel echo's had ik toen op 5 februari  eindelijk de inseminatie.
12 dagen later werd ik weer ongesteld.

En toen was daar een break. 
31 maart gingen we trouwen en ik wilde dan absoluut niet aan de hormonen zijn. Ten eerste omdat ik een hormonaal wrak ben als ik ze gebruik. Voel me beroerd, belabberd en gewoon ziekig. En daarnaast, in de praktijk had ik ook niet kunnen prikken met mijn jurk aan. 

We hadden er nog een poging tussen kunnen proppen, maar in combinatie met de vele reistijd van en naar de fertiliteitskliniek dat we dan weer zouden hebben,hebben we besloten om een iets langere break te nemen. 
Wat een rust. Heerlijk! Althans, behalve de gebruikelijke bruiloft stress. Geen opvliegers, geen hoofdpijn, geen pijntjes overal. Rust in mijn hoofd. 

Omdat mijn menstruatie sinds ik de hormonen gebruikt heb van het padje af was, was ik doodsbang dat ik ongesteld zou zijn op de trouwdag, maar dat was gelukkig niet zo. JEEJ
Maar wat zou het mooi zijn geweest als ik dan toch zwanger zou zijn geworden. Maar helaaaaas.

Ik zal snel een blog schrijven over hoe het er nu voor staat. 

Dames die bij Nij-Geertgen in behandeling zijn of zijn geweest, ik zou het leuk vinden om ervaringen te delen.

Liefs Denise