Wat als je slecht nieuws krijgt bij de twintigwekenecho DEEL TWEE.

Gelukkig konden we een week later al terecht in Nijmegen om de twintigwekenecho overnieuw te doen.

Heel eerlijk had ik er deze week al veel slapeloze nachten opzitten. Je kijkt toch op Google en zoekt een hoop informatie op.

We gingen zitten in de wachtkamer en moesten nog even wachten tot we aan de beurt waren. Rete zenuwachtig want ik wist immers niet precies wat er niet goed was de vorige keer. We werden gelukkig snel naar binnen geroepen. Gaat u maar even liggen mevrouw, ik deed mijn shirt omhoog. En er werd een mega koude klodder gell op mijn buik gedaan en toen begon ze met het controleren of hij überhaupt nu wel goed lag. Dat was gelukkig nu wel het geval, ze konden alles zien. De echoscopiste begon en maakte een heleboel foto’s, wel had ze er bij verteld ik klik nu heel veel foto’s maar dadelijk leg ik het jullie even uit.

Oké fijn! Want we hadden geen idee waar we naar aan het kijken waren.

Eenmaal klaar met de echo mocht ik weer gaan zitten en namen we plaats aan de tafel.

Uw zoon heeft een afwijking aan zijn nieren, een derde nier met een dubbelsysteem( twee urineleiders inplaats van een)en een klepje in de blaas waardoor de urine weer terug naar boven stroomt en er niet goed uit kan ( vesico ureterale reflux VUR.)

Dit moesten we goed in de gaten houden en ik moest dan ook onder controle blijven in het ziekenhuis in Nijmegen.

Ook omdat er een grote kans was dat als de urine terug naar boven stroomt en het de goede nier en de blaas aantast.

We maakten samen een plan voor mijn bevalling, want er was wel al bekend dat ik sowieso daar moest bevallen en hij na de geboorte meteen een katheter ingebracht kreeg om vervolgens vrijwel meteen geopereerd te worden. ( in de eerste week)

Dat vonden we wel even wennen hoor, maar dat is blijkbaar wel het beste zodat al de urine er goed uit kan lopen en hij veel minder kan op urineweginfecties heeft. 

Gelukkig hadden we nog een aantal weken om ons hierop voor te breiden.

Ondertussen werden we goed in de gaten gehouden en kreeg ik regelmatig echo’s om te kijken of zijn nier gestuwd was en hoe zijn blaas eruit zag. Verbaas me nu nog steeds hoeveel je eigenlijk kunt zien al terwijl ze nog in de buik zitten.

Gelukkig groeide hij verder goed en voelde ik hem veel bewegen. Wel moest ik een suikertest doen omdat hij op de echo’s ook weer groter geschat werd en mijn buik ook erg groot was.

Bah dat vieze drankje en ik was al zo misselijk dus dit hielp niet echt bepaald mee haha ! Gelukkig was dat allemaal goed en had ik geen suiker. Het zal vast net als zijn broers weer een grote baby worden dacht ik toen. Maar dat vond ik niet echt belangrijk, als hij maar gezond was en we wisten hoe we hem het zo comfortabel mogelijk konden maken…

Ben je benieuwd hoe dit verder gaat? Dat lees je in mijn volgende blog deel 3 .