Wat als het vertrouwen in je lichaam weg is.

Er zijn geen woorden voor om te omschrijven hoe ongelofelijk dankbaar we zijn. Opnieuw zwanger na een heftig verlies van onze tweeling in maart '21. De eerste 12 weken brachten veel angst, stress en mixed emotions met zich mee. Maar wetend dat onze baby nu gezond is en goed groeit, is het grootste geschenk wat er is. We beleven de zwangerschap dag bij dag, maar we kunnen niet wachten om onze rainbow baby in februari 2022 in onze armen te mogen nemen.

Op 15 juni 2021 om 10:10 uur, stond met 6 weken onze eerste medische echo gepland. Ondanks dat het deze keer wel goed voelde, had ik deze ochtend zo veel angst en flashbacks naar maart 2021 (zie vorige blog). Daarom was deze ochtend ook extra zenuwslopend. Ik weet nog dat er een onwijs blij stel naar buiten liep en ik serieus aan Gavin vroeg, of hij dacht dat wij ook ooit zo naar buiten zouden lopen. Met lood in mijn schoenen en tranen in mijn ogen ging ik met veel (zenuw) buikpijn naar binnen. Bij de controle was mijn bloeddruk al veel te hoog en ik begon al met huilen voordat ik überhaupt de verloskundige zag. Gelukkig zagen ze dat ik zo zenuwachtig was en daarom mocht ik meteen gaan liggen voor de echo. Gavin zag direct een sterk kloppend hartje en de verloskundige beaamde dat gelijk. Ik heb de verloskundige nog nooit zo blij gezien om dit goede nieuws te mogen vertellen haha. En ik was in shock. Mijn gezicht op de foto spreekt boekdelen. Wat was ik gelukkig op dat moment! Tot een week of 13 vond ik echt elke controle spannend, maar nu ik het hartje sterk zag kloppen was ik weer gerustgesteld.

Nu ik 18 weken zwanger ben begin ik het vertrouwen in mijn lichaam weer terug te vinden. Ik geniet echt enorm van de kleine bewegende baby in mijn buik en ik begin de eerste kleine bewegingen te voelen. Al voelt het nu enorm goed, elke controle blijft toch spannend.