Snap
  • Zwanger
  • zwanger
  • zwangerworden
  • Wegaanervoor
  • wegnaarzwangerschap

Wanneer komt de tweede? Zwanger worden is Russisch Roulette.

Deze vraag wordt vaak ongegeneerd gesteld. Schijnbaar - als je al een kind hebt - moet je binnen afzienbare tijd ook een tweede op de wereld zetten. Mijn antwoord was vaak dat we er nog niet klaar voor zijn, om zo een ongemakkelijk moment te voorkomen. Een baby klei je niet zomaar...

Russisch RouletteWe weten namelijk niet wanneer deze komt. Al enige tijd doen we niets anders dan wachten. Wachten op het moment dat we een tweede kind in onze armen kunnen sluiten. Het zwanger worden is eigenlijk een soort van Russisch Roulette.

Deze blog is in meerdere keren geschreven – meer als een dagboek – dus de toekomstige of verleden tijdsaanduidingen kunnen wat wazig overkomen.

Al vanaf kinds af aan zei ik dat ik twee kindjes vlak op elkaar zou willen krijgen. Zo konden ze veel met elkaar spelen en een goede band met elkaar krijgen. Ik denk zelf dat ik dit altijd wilde omdat ik eigenlijk geen hechte band heb met mijn broers waarmee ik drie jaar scheel.

Soms als ik iemand over hun goede band met boers/zussen hoor praten, dan denk ik bij mezelf; dat had ik ook graag gewild! Misschien was het anders geweest als ik een zus had gehad? Het is ook niet zo dat ik met mijn broers per se een betere band wil, we hebben gewoon vrij weinig overeenkomsten qua interesses en ik vind het voor de rest eigenlijk ook wel prima zo.

Pittig moederschapGoed, ik dwaal af waar ik naartoe wil. Ik zei dus altijd dat ik hoopte twee kindje vlak na elkaar te mogen krijgen. Daar stapte ik vrij snel van af toen ik eenmaal zelf moeder was. Want poeh! Wat viel het moederschap me zwaar. Hormonen die constant een spelletje spelen, het constant ‘aan’ staan en klaar staan voor een ander wezentje is erg pittig. Ik moest er dus – zeker in het eerste jaar – niet aan denken om gelijk of relatief snel de stap te zetten om voor een tweede te gaan.

Na wikken en wegen, want teveel tijd tussen Tess en een broertje of zusje leek mij ook niet heel leuk, is het moment daar! We nemen clichématig afscheid van voorbehoedsmiddelen. Tess was op dat moment net een paar maanden twee jaar en we hadden alles mooi op de rit.

Tess’ baby obsessieBij de gastouder hebben de meeste kindjes waarmee Tess speelt al een broertje of zusje. Tess heeft het dan ook regelmatig over een baby… Ze kan er echt honderduit over kletsen. Een broertje die groeit in haar buik. Of haar pop is ‘haar broertje’. Baby’s zijn een soort van, schattige, obsessie geworden voor onze peuter.

Een paar maanden voor de derde verjaardag van Tess heeft een vriendin een baby gekregen. Als we bij elkaar op visite komen wil Tess niets liever dan alleen maar op de bank zitten en de baby vast houden. Echt ontzettend schattig! Ik ben stiekem ook wel benieuwd of het nog steeds zo is als een baby 24/7 bij ons in huis woont, haha!

Op gang brengen cyclusOndertussen vliegen de maanden voorbij. Het wachten op de menstruatie duurt lang. Iedere maand is er twijfel of de maandstonden doorbreken, want na het stoppen met anti-conceptie is er iedere maand nog niets te ontdekken! De testen blijven negatief, maar ook geen maandstonden... Tijdens mijn adviesgesprek met de huisarts besluit hij mij Primolut te geven. Normaliter wordt dit gebruikt om de menstruatie uit te stellen en nu hopen we dat het daarna vanzelf ‘doorbreekt’. 10 dagen lang, 2 keer per dag duurt de kuur. Na het stoppen kreeg ik braaf een ‘stopweek’ en begon het wachten weer opnieuw. Zal mijn cyclus ‘opstarten’ en komt de volgende menstruatie vanzelf?

En eindelijk na vele maanden geen menstruatie te hebben gehad, was daar de tijd aangebroken waar menig vrouw juist niet naar uit kijkt – behalve als je zwanger wilt worden natuurlijk!

Hoop doet levenEindelijk zijn we een stap verder. Doorgaans vliegt de tijd voorbij, maar als je de dagen gaat tellen lijkt alles ineens veel langer te duren. Ook ga je aan het einde van de maand ineens van alles inbeelden. Je gedachtes springen van hot naar her en iedere keer is er die hoop dat het gelukt is. Mijn lichaam en hersenen spelen een spelletje met mij en daar kan ik niet tegen. Ik probeer er niet teveel over na te denken en de dagen af te wachten. Het zijn twee zenuwslopende weken voordat ik een test doe.

De eerste dag dat er geen menstruatie komt, ik doe snel een test. Ik voel me anders, maar ja zit dat tussen mijn oren of niet? Test is negatief. Misschien nog te vroeg getest?

Drie dagen later doe ik een nieuwe poging, maar wederom een negatief. Wat is er aan de hand, waarom komt er geen menstruatie maar zijn de testen ook negatief?

Twee dagen later koop ik nieuwe testen en doe er ’s avonds gelijk één. Ik heb echt het gevoel dat er een wondertje aan komt, maar ook deze is weer negatief. De dagen van onzekerheid kruipen voorbij. Weer twee dagen voorbij en ik test nog eens, ditmaal ’s ochtends.

Ook deze is negatief. Ik geef het op, het zal wel niet zo zijn. Ik wacht geduldig op mijn menstruatie. Misschien sla ik wel een maandje over… Ik hoop dat de periode snel komt zodat we een nieuwe poging kunnen wagen!

Bijna 3 weken later is het eindelijk zover, de menstruatie komt door. Ik relativeer snel en ben blij dat ik nu duidelijkheid heb. Op naar een volgende cyclus en dus nieuwe kansen.

Toch word ik ook steeds ongeduldiger en voel ik wat jaloezie naar zwangere buiken en pasgeboren baby’s. Ironisch hoe je hersenen werken, want je gaat ineens heel veel baby’s en zwangeren zien…

Teleurstelling op teleurstellingAl snel is de volgende cyclus weer voorbij en begin ik van alles te voelen. Ik voel me opgeblazen, ben moe en rusteloos. Daarnaast voel ik me wat misselijk. Zou dit betekenen dat? Nog een paar nachtjes afwachten en dan ga ik maar eens testen; we duimen!

Deze keer, nog voordat ik kon testen kwam de teleurstelling… Het is moeilijk, maar ik houd de moed erin. Stiekem baal ik een beetje dat we niet eerder de stap hebben gezet, als we geweten hadden dat het zolang zou duren…

Regelmatig zoek ik op termen als; ‘hoeveel leeftijdsverschil is leuk tussen kinderen’. Daarnaast praat Tess ook nog steeds veel over baby’s, broertjes en zusjes. Mijn duimen draaien overuren!

Een paar weken later denk ik dat ik weer ongesteld moet worden. Het lijkt even op een door-breek-bloeding, maar al snel houdt het weer op. Was dat het!? Was dat misschien een innestelingsbloeding? De twee weken daaropvolgend zijn slopend, ik kan aan niets anders meer denken. Ik wacht voor de zekerheid nog een paar dagen extra en dan; ik heb een positieve test in handen!!! WOW!!!

Het is zover!!!Ik wil het liefst gelijk iedereen inlichten! Ik wil het van de daken schreeuwen! Maar ik beheers mij. Eerst wachten op zekerheid, eerst wachten op de eerste echo en dan, dan mag iedereen het weten; wij krijgen een tweede kind!!