Wanneer een droom lijkt uit te komen..

De vorige 3x waren we sceptisch, mijn vriend en ik. Als alles goed zou gaan dan werd de kleine rond die periode verwacht. We dachten dat we sceptisch waren en een slag om de arm hielden. Zo ook de derde keer. 22 januari zou de soort van eind streep zijn om naar toe te leven echter besloot de natuur anders. Maar wat bleek; het waren loze woorden. Nu pas weten we hoe die eerste sceptische woorden voelen. Wat kwam de klap binnen, vooral bij mij.  De angst om ook dit kleintje te verliezen is groot. We proberen ons te beschermen tegen de pijn van 6 a 7 weken geleden. 

Dit kleine kindje wat nu in mijn buik mag groeien heeft heel subtiel laten merken dat ie er was. Vergelijkbaar met zwangerschap 1 en 2. Totaal anders dan zwangerschap nummer 3 waar ik nu al een week misselijkheid er op had zitten. Zou het een jongentje zijn geweest? We zullen het nooit weten. 

Mijn vriend stelde, zoals ik eerst ook dacht, voor om de verloskundige pas na onze vakantie te bellen. Maar tijdens een nagesprek liet de vk zich ontvallen dat we ook met 6,5 week voor een echo kunnen komen ipv 8 weken. En dat zou precies na onze vakantie zijn,  zo ongeveer. Ik weet niet precies wanneer ik 6,5 week ben. Het lijkt er op dat ik in de eerste helft van maart uitgerekend ben. Hopelijk niet 8 maart. Dat is de geboorte- en sterfdag van ons stil geboren neefje. 

Ik knuffel het konijntje nog een keer. Weer een ander kleurtje.  De oudste heeft een grijze en een roze,  de jongste een witte en de kleinste telg een okergele waar ik mee ga knuffelen als ik het te kwaad krijg. Vandaag al 3x. De eerste keer in de winkel, de 2e x tijdens het kijken van een serie en de derde keer voordat ik hem veilig bovenop de kast heb gezet. 

Lief klein kindje,  je bent zo gewenst♡ Hopelijk mag jij wel bij ons blijven! Dikke kus♡