Waarom kiezen?

Waarom zou je moeten kiezen tussen een fertiliteitstraject of hormooncoaching? Wat als dingen naast elkaar kunnen bestaan en elkaar versterken?

In mijn beleving is het niet nodig om te kiezen, het is geen of of maar vooral doen wat voor jou goed voelt. Ik merk in de praktijk dat veel stellen de ‘andere weg’ spannend of gek vinden en dus sneller geneigd zijn om naar het ziekenhuis te stappen. Ik begrijp dat, ik heb dat zelf immers ook gedaan. Ik vind het wél jammer, want het kan elkaar juist zo mooi versterken.

Heel simpel gezegd is het altijd goed om te zorgen voor je eigen lichaam en stiekem zijn we dat een beetje verleerd. We zijn het heel erg gewend om bij hoofdpijn een pilletje te nemen in plaats van preventief te zorgen dat hoofdpijn niet ontstaat. Als we verkouden worden nemen we een bruistablet vitamine C, in plaats van zorgen voor altijd voldoende vitamine C in het eetpatroon.

De meeste fertiliteitstrajecten zijn vaak gericht op symptoombestrijding. Heb je geen cyclus? Gaan we die opwekken. Heb je endometriose? Leggen we de cyclus plat zodat het niet verder kan groeien. Heb je PCOS? Begin maar met hormonen om een eisprong op te wekken.

Hormooncoaching is gericht op de bron achterhalen en aanpakken. Geen cyclus? Welk ander proces in het lichaam krijgt voorrang waardoor dit het gevolg is. Endometriose? Wat kan je doen om de groei te verminderen (of zelfs te stoppen). PCOS? Wat is de oorzaak hiervan en hoe kan je dit verhelpen?

Het uitgangspunt voor mij is altijd het lichaam zelf. Wat gebeurt er en wat kan je veranderen waardoor klachten verminderen of verdwijnen. En dat, dat kan prima samen met een fertiliteitstraject.

Ik geloof heel sterk in het feit dat ik ooit moeder was geworden. Ooit was er, ongeacht welk pad wij zouden bewandelen, een kindje gekomen. Misschien pas heel veel jaren later, maar echt ik denk het echt. Wat ik ook geloof is dat mijn tweede zwangerschap niet zo spontaan en snel was gekomen als ik niet een jaar daarvoor hormooncoaching had ontdekt. Als ik niet geleerd had wat er in mijn lijf nodig was om een zwangerschap mogelijk te maken.

En daarnaast geloof ik ook echt dat het leven niet zo maakbaar is als dat heel veel mensen denken of hopen. Soms zijn dingen zoals ze zijn en heeft dat effect op het verdere bestaan. Maar gezondheid en vruchtbaarheid zijn, tot op zekere hoogte, wel degelijk te beïnvloeden. Heel simpel, maar als je iedere dag patat eet zal je niet heel gezond zijn aan de binnenkant (en misschien ook niet aan de buitenkant). Dat kan je beïnvloeden door groenten en fruit te eten.

En zo simpel werkt het dan weer net niet met vruchtbaarheid, maar in basis komt het wel overeen. Alles wat je in het lichaam stopt heeft effect, dus ook de syntetische hormonen uit het fertiliteitstraject. Zelfs als je er weinig van voelt of opmerkt, er gebeurd wel degelijk iets in het lichaam. En hoe sterker en gezonder het lichaam is, hoe beter er omgegaan kan worden met die stofjes.

Het ene traject is niet beter of magischer dan het andere traject. Ik blijf erbij dat je als vrouw en als stel vooral moet doen wat goed voelt voor jullie. Hormonen herstellen en werken aan de vruchtbaarheid helpt, maar niet iedereen wil dat. En dat is helemaal prima, iedereen is anders en ieder lichaam is anders.

Ik kreeg deze week twee berichtjes, van vrouwen die het afgelopen jaar bij mij een 1:1 traject hebben doorlopen. Beide hebben mega resultaat behaald, zo ging 1 van deze dames o.a. ‘ineens’ weer menstrueren terwijl ze al een jaar geen menstruatie had en kreeg de ander haar cyclus regelmatig in plaats van heel onregelmatig. Supermooi, maar ik weet ook dat als je zwanger wilt raken je dit soort resultaten makkelijk naast je neer kan leggen omdat je nog niet zwanger bent. Bij beide was het zo dat zij na het traject van 3 maanden niet direct zwanger waren. Wel gezonder, blijer en actiever. Na een paar maanden sprak ik hen weer en vertelde zij mij, onafhankelijk van elkaar dus, dat ze een fertiliteitstraject aan het overwegen waren.

Ik kan dat alleen maar stimuleren. Nogmaals, ik geloof dat je vooral moet doen wat goed voelt en als dit een volgende stap is dan zal ik de laatste zijn die zegt dat je het niet moet doen. Beide zijn gestart. En nu zwanger.

Dan kan je denken, wauw het fertiliteitstraject heeft hen zwanger gemaakt. Ik zie het iets minder zwart-wit. Ik zie hier twee dames die nu een milder (in hoeverre dat bestaat, maar goed) traject hebben doorlopen, want zij waren veel beter in balans. Zij zijn nu relatief snel zwanger geraakt omdat hun lichamen in balans zijn. Ze voelen zich goed, hebben vertrouwen in alles wat er is en gaat komen. En dat, dat is een prachtige versterking van beide trajecten.

Kiezen kan, maar hoeft niet. Een medisch traject kan versterkt worden door hormooncoaching en andersom. Krachten bundelen, zodat er zoveel mogelijk vrouwen zwanger mogen raken. Hoe mooi is dat?  

Fertiliteitstraject of hormooncoaching? Wat is de beste stap, waar voel jij je goed bij?