Waar komt deze pijn toch vandaan?

Mijn huisarts zat tegenover mij en vroeg mij waar de pijn precies zat. Ik vertelde haar dat de pijn laag in mijn onderbuik zat met uitstralingen naar mijn zij. Daarna mocht ik op de onderzoektafel komen liggen en ze drukte wat in mijn buik. Dit was gevoelig en voelde pijnlijk aan. Toch kon ze niks ongewoons voelen en de pijn dus ook niet verklaren. Daarna vroeg ze of ik al niet zwanger kon zijn? Nee zei ik, want ik was tenslotte 2 weken geleden nog ongesteld geweest. Toch wilde ze dat ik een urine test deed om een zwangerschap of eventuele blaasontsteking uit te sluiten. 

Na mijn potje af te hebben gegeven aan de assistenten moest ik afwachten in de wachtkamer. Er ging van alles door me heen. Wat als ik toch zwanger zou zijn? Wat zal dat dan een verassing voor ons zijn! Hoe vertel ik dit leuke nieuws aan mijn vriend...ik droomde al helemaal weg. Maar al snel werd mijn droom verstoord. Mijn huisarts riep mijn naam en ik mocht meekomen naar haar kamer. Ze vertelde mij dat er niks te vinden was, geen blaasontsteking en geen teken van een zwangerschap! Ook al wist ik goed dat ik niet zwanger kon zijn toch hoopte ik er stiekem toch op. Het zou zo mooi zijn geweest. Ze kon op dit moment niks voor me doen omdat ze niks konden vinden. Ik mocht tegen de pijn paracetamol pakken en ze vroeg mij om de pijn in de gaten te houden of er misschien een patroon ging ontstaan. Als de pijn erger werd of niet overging moest ik bellen. Met deze laatste worden liep ik de deur uit.

Lekker dan dacht ik bij mezelf. Nu ben ik nog niks wijzer. Aan de andere kant was ik ook wel blij dat ze niks gevonden hadden maar iets moet toch de reden zijn van deze klachten? Een ding was zeker volgens mijn huisarts, dat de pil was uitgewerkt dus kom op Saar blijf positief. Misschien is het deze maand wel raak.