Vol goede moed het nieuwe jaar in!
Graag willen wij een tweede kindje, de weg ernaar toe is weer een hobbelweg...
Nadat wij na negen jaar ons best doen, samen met vele artsen, een prachtige dochter kregen waren wij volledig 'over the moon'. En dat zijn wij met ons prachtige meisje nog steeds!! Zo, dat wij besloten om ons best te doen voor een tweede wondertje... Nu we weten waar het probleem lag is dat gelukkig een iets minder ingewikkeld proces.
Vorig jaar januari was ik zwanger en helaas liep dit niet goed af, na een mooie echo bij acht weken was er bij de echo van ruim elf weken (op goede vrijdag) slecht nieuws. Dit heb ik al een keer beschreven. Dit kan gebeuren, hoe verdrietig dit ook was. Na een paar maanden was ik opnieuw zwanger! Helaas ging het dit keer ook mis bij ruim vijf weken, op mijn verjaardag. Twee maanden later was ik weer zwanger, weer blij, maar wel met een kleine angst. En die bleek terecht, weer na ruim vijf weken ging het mis, nu op de verjaardag van mijn moeder tijdens een uitgebreid diner... En hoe fantastisch, twee maanden later weer een positieve test in mijn handen en ik voelde me echt super (zwanger), maar helaas op 1e Kerstdag...
De emoties liepen de laatste keer wat hoger op en ik was vooral kwaad, onrustig en in mezelf gekeerd. Gelukkig is dat na een aantal dagen weer goed gekomen.
Waar zou het aan kunnen liggen? Dit is de vraag die ons veel bezig houdt. In ieder geval ben ik maar begonnen om meer aan mezelf te werken, lijnen, sporten, vooral gezond(er) eten, dat kan allemaal sowieso geen kwaad ;-)
Vol goede moed gaan we door in 2014, we blijven hopen dat het een keer goed zal gaan tot en met de negen maanden!!
Wiebelien
Allereerst gefeliciteerd!!! Ik kan me voorstellen dat het spannend is, maar de engste periode ben je nu voorbij!! Hormonen doen wel wat met je, en die lijken wel steeds heftiger te worden (of dat beeld ik me in) Het is elke keer verschrikkelijk spannend, maar ik hou me er aan vast dat het al een keer helemaal goed is gegaan en dat dat dus een keer weer kan lukken....
Wiebelien
Dank je wel, meestal zijn we positief! En het is inderdaad wel bizar dat het steeds op speciale dagen gebeurt.
Anoniem
Wat een heftig verhaal zeg, ik heb 1 keer een miskraam gehad , ik kwam er toen met 12 weken achter dat het kindje rond 9 weken was gestopt met groeien en was overleden. Toen had ik al zoiets van....helemaal voor niets, die spanning, je beroerd en moe voelen...al die hormomen die door je lijf gieren, en al die maatregelen die je neemt om vooral geen risico´s te nemen...en dat helemaal voor niets. Wat moet er bij jou allemaal niet door je heen gegaan zijn en wat een spanning elke keer weer !! Ik vind het erg knap van je dat je je op je lichaam focust om zo gezond mogelijk te leven, echt top ! (ik ben nu ruim 12 weken zwanger , 1 jaar na de miskraam...echt heel spannend allemaal)
nahsuusje
zo te lezen blijf je ook positief hoor, maar kan me enigszins bij voorstellen dat dat soms wel lastig is