Vol goede moed..

Op 21 juni 2022 hadden we onze eerste echo, ik kan jullie vertellen dat dit meer als spannend was. Gelukkig konden ze ons de hartslag al snel laten horen! 

Ik voelde een soort van last van mijn schouders af vallen, al nam dat niet al mijn zorgen weg. Ik leefde van echo naar echo, en durfde ik alleen naar de echo's te gaan totdat er werd geconstateerd dat mijn baarmoederhals korter bleek te worden rond de 16e week in mijn zwangerschap, na een aantal keren een wekelijkse controle bleek dat de baarmoederhals weer langer was geworden en dat ik me voorzichtig geen zorgen hoefde te maken. 

I.v.m. de vroeggeboorte kreeg ik Utrogestan voorgeschreven die ik heb moeten gebruiken vanaf week 11 tot week 36.

Rond de 20-weken in deze zwangerschap heb ik emotioneel het zwaar gehad, de gedachte dat we rond deze tijd ons dochtertje kwijt zijn geraakt.. Je bent bang omdat nog een keer mee te maken. Uiteindelijk gingen we de 24-weken voorbij en durfde we thuis ook wat voorbereidingen te treffen, alle spullen die er jaren hebben gestaan konden dan eindelijk uit de doos.. Toch was dat allemaal met een dubbel gevoel. 

Op mijn verjaardag kregen we te horen dat we een zoon konden verwachten, niks is mooier om mama te mogen zijn van een dochter en zoon. 

Na de tegenslag van de baarmoederhals is verder de zwangerschap goed verlopen, maar dat hadden we als ik dat mag zeggen hoe dan ook wel verdiend! 

De laatste weken van mijn zwangerschap gingen langzaam ik was zo nieuwsgierig naar onze klein man! 

Uiteindelijk is hij geboren met een duur van 39+2 dagen na een erg vlotte bevalling... 

- instagramaccount; mamav_noraenjoris