Vertrouwen in de mensen om je heen

Vertrouwen

Je kind. Het meest kostbare dat je ooit zult hebben. Je beschermt ze met je leven en gaat voor ze door het vuur. Je staat voor ze klaar en bent er voor hen waneer het fout dreigt te gaan. Je doet er alles aan hen te behoeden voor verdriet, pijn en angst.

Dan komt die dag.... Die ene dag die alles voorgoed verandert.

Ik zeg je heerlijk, ik kijk er met gemengde gevoelens naar. Enerzijds enorme trots en herinnering naar mijn eigen kindertijd. Wat zal hij het naar zijn zin hebben. Anderzijds angst echte angst, blij dat het nog zeker 3 jaar duurt.

Waar heeft dat mens het nou over, hoor ik je denken...

De tijd, het moment van loslaten. Dat je vertrouwen moet leggen in een andere volwassene die toezicht heeft over je kind. Iemand die je nauwelijks kent erop vertrouwen dat hij net zo goed op je kindje past als jijzelf.

Om eerlijk te zijn, ik mis dat vertrouwen. Het beangstigd me meer dan ik kan zeggen.

Je ontkomt er niet aan; basisschool, spelen bij..., feestjes, schoolreisje....

Ik wil hem dat niet ontnemen maar ja ik vertrouw echt weinig mensen met mijn zoontje. 

Kijkend naar het functioneren van de maatschappij en dan voornamelijk de rare verhalen die je hoort... Daar bedankt ik voor. Daarbij hoef ik maar om me heen te kijken en zie ik genoeg mama's die niet de aandacht en zorg geven aan hun kinderen die ik voor ogen heb... Dus zal dat bij mijn kind niet anders zijn. Ook veel mama's die naar mijn mening een slecht voorbeeld zijn, voorkomen, taalgebruik etc.

Hoe vind ik hierin een goede balans zodat mijn zoontje hier geen erg in heeft.

Hebben meerdere mama's dit? En hoe hoe deal je ermee? 

 

• Bonus aanbiedingen bij AH »
• Kinderkleding outlet bij Zalando »
• 44% korting op Name-It »
• 70% korting bij Westwing »