Verslagen en geslagen

gebruik dan een keer je verstand! ik weet dat je zwanger bent maar je stelt je Godver#@me nu wel heel erg aan hoor. lekker dan en daar zit ik dan mee opgescheept! je bent echt gestoord! 

En op dat moment knapt er iets bij mij ik loop naar de kapstok en pak m'n jas boos schreeuw ik nog in de keuken naar hem ik wou dat ik verdomme gewoon niet zwanger van je was geworden! ik loop door en sta inmiddels bij de achterdeur. hij is me schijnbaar achterna gekomen want hij staat in eens achter me. hij pakt me bij mijn keel en slaat me in mijn gezicht. WAT ZEI JIJ?! waarop ik probeer uit te brengen dat ie me wel gehoord heeft en met z'n poten van me af moet blijven. hij laat me los zodat ik als het wrak dat ik ben buiten even kan uitrazen.

Ik loop naar mijn zen plekje toe en denk daar een tijdje na is dit echt wat ik wil? ga ik zo verder op deze manier? ik weet het allemaal niet en begin nog meer te huilen als ik al deed. op dat moment maak ik een belofte aan m'n zoon. dat wat er ook gebeurt ik er altijd voor hem zal zijn. met of zonder zijn vader ik blijf zo nog een tijdje huilend zitten.  Totdat ik in eens enorme steken in mijn buik krijg waar ik enorm van schrik. het zal toch niet! 

Ik weet mezelf naar huis in bed te krijgen om daar mijn verloskundige te bellen en leg het verhaal uit. ze zegt tegen mij ik had je nog gevraagd stress proberen te vermijden. Neem een lekkere douche en een paracetamol. Ik kan nu niks voor je doen. als je last blijft houden of krijgr bloedverlies bel me dan kom ik. 

Ik doe wat ze zegt ga douchen en kruip dan op bed. ik wil deze dag zo snel mogelijk vergeten en denk morgen wel na over hoe ik nu verder in mijn relatie wil