Verliefd, Verloofd, Getrouwd..

Ik ontmoette mijn man dus op het honkbalveld. Omdat we samen de kleintjes gingen coachen, was (zonder dat we het uit hoefden te spreken) al vrij snel helder dat we allebei dol  zijn op kinderen. Mark wilde ze dolgraag en hoefde daar niet mee te wachten tot we getrouwd waren. Ik zat er iets traditioneler in en wilde graag eerst trouwen zodat ik dezelfde naam ging dragen als mijn (toekomstige) gezin.

Mijn man werd van alle kanten gepusht richting een aanzoek. Ik weet niet hoe het met jullie mannen werkt, maar die van mij blokkeert volledig als iedereen vind dat hij iets moet doen. Dat werkte dus voor geen meter.. Dat aanzoek bleef maar uit. 

Op het moment dat ik het een beetje had opgegeven, gingen we op vakantie naar Rhodos. We hadden dit jaar een bizar mooi hotel geboekt,. Ik weet nog heel goed dat we hadden ingecheckt en dat ik mijn vriendin appte:  'Dit is aanzoekwaardig hoor, niet normaal hoe mooi hier!' Zonder verwachtingen uiteraard.

Een paar dagen later liepen we in het oude stadje bij zonsondergang  en ik vond dat hij zich behoorlijk raar gedroeg. Ik dacht: 'dat zal toch niet zeker' maar en aanzoek bleef uit. De volgende dag gingen we nog een keertje terug naar de oude stad, want we wilden het ook graag bij daglicht bekijken.

Mark en ik vinden het leuk om mooie foto's te maken met de spiegelreflexcamera en het statief. We zoeken dan naar het perfecte plekje en stellen de camera in. Een van ons neemt plaats en de ander stelt de camera met zelfontspanner in. Zo ook nu. Op een bizar mooi plekje met allemaal bloemen stelde Mark de camera in en zette de zelfontspanner aan. Hij liep naar me toe en zakte op een knie. Ik wist niet wat me gebeurde! Na die avond ervoor had ik er totaal niet meer op gerekend en toch gebeurde het. Hij vroeg me of ik met hem wilde trouwen! Natuurlijk zei ik, tussen de tranen door, volmondig ja!

Ruim een jaar later was het zover; onze trouwdag. Het was in een woord geweldig, we hebben de liefde gevierd en gevoeld met die mooie club mensen om ons heen. We besloten zelf onze geloften te schrijven en die naar elkaar uit te spreken op onze trouwdag.  In onze geloften benoemden we waarom we zo belangrijk voor elkaar waren, waarom we niet meer zonder elkaar wilden en wat onze dromen waren voor de toekomst. Bij ons allebei met stip op nummer 1; papa en mama worden van een kindje van ons samen.

Die droom, of beter gezegd enorme wens bleek niet zo eenvoudig. Ik bleek PCOS te hebben. En dat betekende uiteindelijk in mijn geval; zonder hulp van het ziekenhuis, geen zwangerschap. Een heftige periode brak aan.