Snap
  • Zwanger
  • zwanger
  • ziekenhuis
  • dreigingvroeggeboorte
  • verkortebaarmoedermond

Verkorte baarmoedermond

Dan staat je hele leven al stil sinds week 23...

Zwanger zijn is altijd al een droom geweest van mij. Ik zag mezelf die mooie ronde buik showen en er trots op zijn. Al sinds week 13 heb ik complicaties zoals bloedingen... Later kwam pas boven water dat het komt door een laagliggende placenta. 

Ik werk zelf nog altijd 40 uur per week en heb een druk leven. In week 23 was ik op mijn werk en zag ineens iets vreemds in mij ondergoed. Ik veegde af en had helder bloedverlies. Omdat ik vaak had gebeld i.v.m. bloedverlies, belde ik eerst mijn moeder om te vragen of ik naar mijn verloskundige moest bellen. Ik wou namelijk niet overkomen als een “stalker”. Na advies van mijn moeder belde ik mijn vk en die wou mij even zien. 

Zonder enig idee liep ik naar mijn leidinggevende en vertelde kort het verhaal dat ik langs moest komen en dat ze mij straks wel terugzag. Eenmaal bij de vk, kreeg ik onderzoeken met een Doppler en bloeddruk. Alles was goed ik dacht echt bij mezelf kijk ik dan weer als een overbezorgde mama.. Mijn vk gaf aan dat ze toch even inwendig wou onderzoeken. 

Ik lag daar en merkte dat het nogal lang duurde en vrij ongemakkelijk “diep”.. Zij gaf aan dat er idd veel bloed en slijm was en dat mijn baarmoedermond verkort aanvoelde.  Het is mijn eerste zwangerschap en ik had geen idee wat het inhield. Ze stuurde mij door naar het ziekenhuis. Terwijl mijn vk al in ziekenhuis bevestigd was. Ik dacht:” Maar we zijn toch al in een ziekenhuis?” Maar omdat ik 23 weken was moest ik naar een academisch ziekenhuis. Eenmaal doorgestuurd kwam ik aan op de kraamafdeling. Er ging van alles door mij heen. Ik was helemaal alleen en mij vriend was een week weg voor zijn werk. Ik kreeg een inwendige echo en het bleek dat mij baarmoedermond verkort was met 28 mm en de buitenkant stond open. Ik mocht niet meer gaan. Na twee weken goed gerust te hebben ben ik nu wel thuis maar mag alleen lopen voor de wc of als ik wil eten. Man wat had ik een zwangerschap anders in gedachten.. Maar alles voor mijn kleine meid! Nu inmiddels 30 weken en ze groeit nog lekker door in mijn buik. Ik kan niet wachten om haar te zien, maar het liefst nog minimaal 8 weken wachten!

Mamatobe2020's avatar
5 jaar geleden

Fijn om te lezen dat er meerder mama’s dit mee hebben gemaakt met een goede afloop!

FemkeDS's avatar
5 jaar geleden

Bij zoontje diagnose op 31w na verlies slijmprop, ik had 14mm en regelmatige harde buiken. Ook op strikte bedrust gezet. Ingeleid op 38w3d omdat ik veel pijn had. Bij dochter diagnose 31w, 17mm en al markers dat er iets in gang was. Ook harde buiken. Progesteron bij gekregen om te blijven nemen nadien om de harde buiken te verminderen. Spontaan bevallen op 36w.

patatjeoorlog's avatar
5 jaar geleden

Yep, ik met 27 weken. Met rust heb ik t kleine lieverdje tot 39 weken laten zitten:)

's avatar
5 jaar geleden

Bijna hetzelfde meegemaakt. Vanaf week 26 veel ziekenhuisopnames en alleen bijna niks mogen doen. Idd alleen naar toilet en eten enzo klaarmaken. Uiteindelijk met 39.3 dagen ingeleid.

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Mamatobe2020?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.