Vanuit vertrouwen bevallen, makkie toch???

Inmiddels heb ik 4 bevallingen gehad, waarvan er 1 bevalling is waar ik niet naar mijn lijf geluisterd heb en ik het vertrouwen in mezelf een beetje verloor. Waarom??? Omdat het anders liep dan ik van tevoren gedacht had. De 1ste was in alle rust heerlijk thuis in ons eigen bed geboren. Prima bevalling waarin ik me helemaal kon overgeven aan het moment en aan de adviezen van de verloskundige. Ik zat in mijn bubbel en mijn lichaam deed precies wat het moest doen. En kind baren....

Bij de 2de ging ik een week overtijd. De dag dat ik eigenlijk naar het ziekenhuis moest voor de 41 weken controle, begonnen de weeën, maar die zette niet echt door. Uiteindelijk de verloskundige gebeld en besloten om de vliezen te breken. Verdorie..... meconium houdend vruchtwater, dus naar het ziekenhuis. Je weet dat dat kan gebeuren, maar sh*t wat baalde ik hiervan. Dit had ik niet ingecalculeerd en voelde als falen. Ik werd goed opgevangen door de verloskundige en kon snel relativeren dat dit het best is voor ons kindje. Door naar de verloskamer, waar ik aan de CTG werd gelegd. Ook iets, wat ik niet voorzien had en niet kende van de 1ste zwangerschap. Ik dacht, waarom is dit nu weer nodig? Net of ik niet weet wanneer ik weeën heb en wanneer er 1 aankomt. Achteraf hoorde ik dat dit nodig was om de hartslag van het kindje te monitoren. Oké, prima. Alles voor de kleine. Uiteindelijk mocht ik gaan persen. Tenminste dat vonden zij. Ik voelde aan alles dat ik absoluut nog geen persweeën had, maar in mijn hoofd ontstond op dat moment een soort kortsluiting en ik luisterde naar wat mij gezegd werd. Persen terwijl ik geen duidelijke drang had, terwijl de CTG dit wel aangaf. Uiteindelijk hebben ze onze 2de dochter er uit moeten trekken en zuurstof bij moeten blazen. Nu ik terug kijk naar deze bevalling, had ik maar 1 ding anders hoeven doen...... Naar mijn gevoel en mijn lijf luisteren. Onze kleine meid (nu alweer 10) deed het heel goed, dus uiteindelijk kon ik me erbij neerleggen, maar wat zou het fijn zijn geweest als ik hier de regie in eigen handen had kunnen houden en gewoon vanuit vertrouwen had mogen bevallen. Juist wanneer de omstandigheden even anders zijn dan dat jij van tevoren bedacht had. 

En dat laatste is nu precies waar wij als (aanstaande) moeders aan kunnen werken, voordat we überhaupt moeder worden. Hoe ga je om met situaties die je van de tevoren niet kan uittekenen en in de hand hebt. Dat weet je niet!!! Maar je kunt er wel voor zorgen dat je altijd op jezelf en je lijf kan en mag vertrouwen, no matter what!!. Het maakt niet uit hoe je bevalling uiteindelijk loopt, het gaat erom wat de gedachtes zijn die bewust of onbewust door jouw hoofd spoken en wat je daar vervolgens mee doet. Raak je in paniek of de weg kwijt of adem je een keer rustig in en ga je weer terug in je gevoel. 

Tussen de 3de en de 4de zwangerschap ben ik hier door gefascineerd geraakt. Het heeft namelijk niet alleen een uitwerking op je bevalling en hoe je daar naar kijkt, maar ook de periode daarna. Ik merkte zo'n groot verschil in rust na de 4de bevalling. In de 4 jaar tijd die tussen die 2 meiden zat, had ik enorm veel werk verricht. Grote beslissingen genomen in het voordeel van mezelf maar zeker ook ons gezin. Ik stond sterker in mijn schoenen, was zelfverzekerder, voelde me fitter en had heel veel oude ballast opgeruimd.  

Wat bedoel ik precies met oude ballast? Van jongs af aan, eigenlijk al vanaf de bevruchting wordt je opengesteld aan invloeden van buitenaf. In al die jaren komen er verschillende personen jouw leven in en lopen ze er misschien ook weer uit. Allemaal met hun eigen mening, hun eigen visie, gedachten en patronen. Bij elke persoon neem jij iets mee in jouw rugzak. Het vormt je..... 

Wanneer je dan zelf op het punt staat om voor een gezinnetje te gaan, maak je keuzes op basis van wat jij al die jaren in jouw rugzak hebt verzameld. Onbewust zitten daar heel veel dingen bij die jou niet meer dienen. Alleen ben je je daar niet bewust van, totdat je op een bepaald momenten of momenten geconfronteerd word met datgene wat je altijd hebt meegenomen, maar helemaal niet meer bij jou als persoon past. En dat kan pittige, uitdagende en vervelende situaties met zich meenemen, zoals mijn voorbeeld hierboven beschreven, die voorkomen hadden kunnen worden, als je je rugzakje netjes op orde had gehouden en je dus had ontdaan  van al die ballast die je niet meer dient. 

Dat is de reden dat ik een concept ontwikkeld heb om jou in 1ste instantie voor te bereiden op de bevalling, vanuit jou visie. Alleen dat wat jou dient zit nog in jouw rugzakje!! En vervolgens de periode vanaf de bevalling en verder.

Meer info; FB groep Stralend Zwanger of mail naar jessica@becomeawarriormom.com.