Van verloskundige terug naar het ziekenhuis

Na de heerlijke gender reveal en het gevoel van genieten, moest ik 28juni voor een groeiecho. 

Leuk de kleine weer zien! Ik ging alleen want alles was goed met de 20 weken dus wat zou er nog kunnen zijn. 

Tijdens te echo vertelde de verloskundige mij dat ze het hoofdje te klein vond met de meting. Maar dat zou kunnen zijn omdat mijn kleine man zich nogal vaak verstopte dus maakte ze zich geen zorgen. Ik mocht 16juli toch weer voor controle en zou hier dan ook nog een extra groei echo krijgen. 

16juli bij de groeiecho kreeg ik te horen dat het hoofdje toch te klein was bij haar metingen en ze mij moest gaan doorverwijzen naar het ziekenhuis. Geen stress het is zo lastig meten en in het ziekenhuis kunnen ze nog beter konden kijken. 

Geen stress? Er ging van alles door mijn hoofd natuurlijk wat nou als er toch nog iets mis is, ik was eindelijk aan het genieten en nu dit? Oké Angela maak je niet te druk. 

23 juli, ik word wakker en moest natuurlijk plassen. Tot mijn schrik zie ik helderrood bloed en ik raak in paniek. Bellen! Is het eerste wat ik denk en huilend bel ik de verloskundige op. Ik moest naar het ziekenhuis voor controle komen. Ik werd aangesloten om te zien of er al weeën waren en of de hartslag van de baby goed was. 

Dit bleef gelukkig alleen bij schrik en de bloeding was verder gestopt. Ik mocht weer naar huis! Wat het geweest is weten ze niet. Zelf denk ik dat ik me misschien toch ook wel heel druk gemaakt heb over alles. 

Diezelfde week moest ik naar het ziekenhuis voor een extra echo en een doppler test. Hiervan waren de uitslagen goed, het hoofdje was wel lastig te meten doordat de kleine al diep in mijn bekken lag. En die kwam er inderdaad wat klein uit. De arts vertelde mij nog een echo te krijgen een week later en aan de hand daarvan mocht ik wel of niet naar de verloskundige terug. Ook werd mij verteld dat als ik niet op de uitgerekende datum bevallen was, ze mij wel zouden gaan inleiden. 

Inleiden?! Maar ik wil thuis bevallen. We wachten eerst de echo af en dan kijken we met u verder. 

Mijn eigen verloskundige had ik een belafspraak mee staan en die stelde me gerust. We wachten even af maar er is nog niets zeker.

En juist die onzekerheid… die maakte me gek. 

Mijn eerste zwangerschap na zo lang proberen, zoveel teleurstellingen en dan zoveel stress in plaats van genot. Maar we wachten het af en dan horen we volgende week weer meer. 

Ik stop nu met deze blog en binnenkort het volgende bezoek.