11 maanden geleden
Van een dwarsligger naar een stuitligger
DEEL 3: dwarsligger
Na de versie in het ziekenhuis en de controle na de versie had ik een gerust gevoel en kon ik gaan genieten. De wekelijkse controles gingen goed, geen gekkigheden, totdat ik met 39+3 een controle had.
Die ochtend was ik nog even een bij mijn zwangere schoonzusje geweest en zei ik nog trots 'moet je eens voelen hoe hij ligt, dit zijn de billen'.
Bij de controle werd zoals gewoonlijk weer gevoeld aan mijn buik. Opnieuw merkte ik een blik die zeer twijfelachtig was, dus werd het echo-apparaat snel ingeschakeld. De echokop raakte mijn buik en meteen werd duidelijk dat 'die billen' eigenlijk een hoofdje waren. Opnieuw stortte mijn wereld even in. Zou het nog lukken om de kleine man met 39,5 weken te draaien? We werden meteen doorverwezen naar het ziekenhuis.
In het ziekenhuis werd gecontroleerd met de echo, leek de kleine man niet eens meer een dwarsligger, maar een stuitligger te zijn geworden. We kregen 2 opties mee van de verloskundige, namelijk (1) we doen een poging tot versie en gaan daarna thuis verder uitzitten tot de kleine zichzelf aanmeld, in de hoop dat hij niet weer gaat draaien of (2) we doen een versie en zetten gelijk de bevalling in, zodat we zeker weten dat de kleine man niet meer zou draaien en een natuurlijke bevalling gewoon nog plaats kan vinden! We kozen toch voor optie 1, er het volste vertrouwen in te hebben dat de versie lukt en dat de kleine zichzelf vrij vlot aanmeld!
De versie lukte, alle nacontroles waren goed en mochten weer naar huis. Het wachten tot de bevalling van start ging, was begonnen.
