UPDATE #2 wauw wat een nieuws!

Na ruim 1,5 jaar hebben we dan eindelijk een positieve test in onze handen. Wat zijn we ongelofelijk blij en dankbaar!

Op 26 december heb ik een dikke vette knaltest in mijn handen. En de clearblue heeft al 3+ aan. Terwijl ik 14 dpo ben. Best bizar.

Op 30 december komt moeders voor moeders langs. En ook daar doe ik een test. En die teststreep is ineens een heel stuk lichter. De moed zakt me in de schoenen. Zo bang dat het mis is en we een miskraam krijgen. Ik ben nog maar 4 weken en 4 dagen. Maar na die enorme knaltest verwacht je niet zo'n licht streepje.

Heel onzeker gaan we het nieuwe jaar in.

Hoewel ik er ook berusting in heb. Ik voel me wel enorm zwanger en kan er verder niets aan veranderen. Dus we wachten af.

Ik heb contact gehad met mijn verloskundige, ik mag helaas niet bij haar blijven tijdens de zwangerschap omdat ik onder controle van de gynaecoloog moet staan ivm vroeggeboortes. Logisch en heel fijn maar ook heel erg jammer.

Maar ik mag 4 januari even langskomen. Dan wil ze wel even kijken of ze iets kan zien met de echo en gewoon even een gesprekje over hoe het gaat. Ze is altijd heel betrokken geweest. Lief mens.

4 januari ben ik volgens eigen berekening 5+2 weken dus geen idee of er wat te zien gaat zijn op de echo. Ik ben zo nerveus. En ook al voel ik vanalles durf ik nergens meer op te hopen. Bij de VK bespreken we hoe het is gegaan en vervolgens mag ik gaan liggen voor een echo. Gavin en ik houden elkaars handen vast.

De verloskundige kijkt en zegt meteen dat ze een goede zwangerschap ziet. Ze meet het kindje op en komt op 6 weken uit, een paar dagen verder dan ik dacht. Er klopt zelfs al een hartje!! Wauw! En dan piept er ineens een 2e kindje tevoorschijn... OMG! We zijn in shock! Na even goed kijken zien we ook het hartje van het tweede kindje kloppen.

Een TWEELING!!!

Echt te bizar voor woorden. Wat een geluk! We hebben lang op deze zwangerschap moeten wachten en nu dubbel geluk!

Het verklaard dus ook meteen de aparte testen. Snel oplopende testen en daarna ineens minder positieve testen, het hcg is waarschijnlijk te hoog geweest om een goed resultaat te geven.

Een week later heb ik bij de gyn een intake en echo en ook daar is alles goed.

Ik ga onder strenge controle staan deze zwangerschap. Na 2 vroeggeboortes gaan ze er alles aan doen deze 2 kindjes zo lang mogelijk binnen te houden. Een tweelingzwangerschap geeft al extra risico's en dan met mijn verleden dus dubbel.

Vanaf 16 weken krijg ik proluton injecties en is er ook een pessarium geplaatst om zo te voorkomen dat mijn baarmoederhals te kort gaat worden. (Dat had ik bij de zwangerschap van Judah).

Inmiddels ben ik 23 weken zwanger en het gaat tot nu toe goed! Zo dankbaar. We weten niet wat het geslacht is van de kindjes. Ze zijn twee-eiïg. Dus het kan alle kanten op (jongen/jongen, jongen/meisje, meisje/meisje).

Druk bezig met het bedenken van namen. En we zijn dankbaar voor elke dag en week die we verder komen.