UPDATE #1 sprong naar het heden

Ons leven stond in teken van verlies en vechten tegen ziekte. Tegenslagen en verdriet. Met uiteraard ook veel mooie dingen, absoluut!

We genoten van elk moment met ons gezin. De goede dagen waren hemels. De slechte dagen waren pittig. Niméa vecht dapper door, ze is zo sterk. Judah ontwikkeld zo snel en goed, niets aan hem te merken dat ie veel te vroeg geboren is.

Gavin en ik hebben meermaals gesprekken gehad over hoe we ons gezin voor ons zagen. En kwamen tot de conclusie dat we nog niet compleet waren. Er was ruimte en plek voor nog een kindje.

Judah was 2,5 jaar toen we dus echt actief bezig gingen om deze wens te vervullen.

Misschien vinden mensen het raar om zwanger proberen te worden terwijl je een kind hebt dat vecht om een ernstige ziekte te overwinnen. En op momenten ook voor haar leven. En ja op momenten stond ons hoofd er ook totaal niet naar omdat we door een pittige tijd gingen met Niméa.

Maar het proces van een kindje krijgen hield Gavin en mij ook dicht bij elkaar.

Gavin en ik kunnen ons verdriet goed delen en helpen elkaar dit proces echt door. Maar dat hebben we moeten leren. Na Meadow* heb ik dingen veel opgekropt wat ons uit elkaar dreef. Nu met de ziekte van Niméa en het krijgen van nog een kindje, zorgt de intimiteit ook dat we echt samen waren en dit proces als team doorstonden.

Een jaar later was er nog geen zwangerschap en besloten we contact op te nemen met het ziekenhuis. We werden onderzocht maar geen "afwijkingen" of oorzaak gevonden. We besloten het verder zelf te proberen en het op z'n beloop te laten.

In juli 2016 kregen we na een heel lang en zwaar traject eindelijk goed nieuws over Niméa. Ze was helemaal schoon! Uiteraard blijven de komende jaren altijd spannend en zal ze op controles moeten blijven komen. De artsen waren dit keer echt positief! Ik zal over een poosje de blogs verder vervolgen over het ziekte proces van Niméa. Ze kreeg namelijk in 2015 nadat de behandeling klaar was en ze "schoon" was weer een enorme terugval. Maar dit keer dus echt goed nieuws!

We hebben besloten dit te vieren met een heerlijke vakantie met ons gezin.

Genoten met elke vezel van ons lichaam. Zo dankbaar dat het leven ons weer kon toelachen! Zoveel geluk dat je hart bijna uit je lichaam explodeert. Wat was het lang geleden dat ik me zo gevoeld had, en wat is dat heerlijk!

In november 2016 vieren we Judah zijn 4e verjaardag! (En mijn 25e verjaardag) Waar is de tijd gebleven? Mijn kleine mini mannetje. Zo klein geboren en nu al naar de basisschool. Echt onvoorstelbaar.

Voor mij ook enorm wennen om de kinderen op school te hebben.

In december daarom hier begonnen met de blog. Heerlijk van me afschrijven.

Op 26 december zou ik weer ongesteld moeten worden of een test kunnen doen. Ik voelde aan mijn lichaam dat er iets gaande was. En op 21 december 2016 doe ik een zwangerschapstest.... POSITIEF!!