Uitgerekende datum en “pas” 25 weken zwanger

Deze week zou ik uitgerekend zijn. Zou ik opnieuw mama zijn geworden of inmiddels al zijn. Maar het mocht niet zo zijn... ik kreeg in april te maken met een missed abortion. Ik had nooit gedacht hoe heftig dit zou zijn. Nooit bedacht hoe confronterend deze week zou zijn.

Ondanks dat ik weet dat ik niet “mag” klagen want ik ben snel opnieuw zwanger geraakt, doe ik het toch. Want ondanks dat ik blij ben met de zwangerschap nu, uitkijk naar de komst van dit kleintje in februari rouw ik toch over het verlies van het wondertje dat ik verwachtte voor deze week. Het doosje met spulletjes van frummel, zo noemde we onze baby in de buik, heeft nog steeds een plekje in de woonkamer. Het doosje is gevuld met zwangerschapstesten, een 9 maanden boek waar ik net aan begonnen was, foto’s van de goede echo’s, het knuffeltjes wat mee ging naar het ziekenhuis voor de operatie en mijn ok bandje. Deze week kijk ik er vaak naar. Ik droom over welk geslacht je zou hebben, hoe je er zou hebben uitgezien, hoe je zou gaan heten en hoe je zou ruiken. Ik kan dit nooit meer zien of ruiken maar ik ben Het ook niet vergeten. De precieze uitgerekende datum is onduidelijk. Het was gestopt met groeien vlak voor de termijnbepaling maar ik heb m’n eigen datum aangehouden. Op die dag denk ik extra aan ons wondertje, steek ik een kaarsje aan en zal ik een traan laten. De komst van onze regenboog baby verzacht de pijn maar verdwijnen hoeft niet. Het regenboogje komt op vele manieren terug in de nieuwe babykamer en op die manier is het voor mij draaglijker. 

Mocht je interesse hebben in mijn miskraam verhaal, de stappen die daarna volgde en m’n zwangerschap die hierop volgde, laat even een