Twins deel 2

In mijn vorige blog vertelde ik dat wij zwanger waren van een tweeling! Nu zal ik jullie meenemen door mijn zwangerschap.

Ik heb een mega fijne zwangerschap gehad van de twins. Had wel last van wat kwaaltjes maja die horen er ook wel bij. Zo ben ik misselijk geweest tot 20 weken en de rest van de zwangerschap heb ik last gehad van zuurbranden. Liters gaviscon zijn er door heen gegaan😜 En twee gebroken ribben gehad die geschopt waren door 1 van de  2.😳

Tijdens de zwangerschap stond ik onder controle van de gynaecoloog. In de eerste paar weken van de zwangerschap kwam ik om de 2 weken op controle. En kregen we uitgebreide echo’s er was namelijk geen tussenschot tussen de twins te zien. De 20 weken echo hebben we dan ook in Maastricht moeten laten maken om te kijken of alles goed was met de kids. Gelukkig zagen ze daar een heel dun tussenschot. Dit betekende dat de kids 1 eiïg zouden zijn. We hadden een echo van bijna 1,5 uur. Ze moesten beide baby’s helemaal controleren en er zeker van zijn dat er geen organen  gespiegeld zaten. ( dit komt wel vaker voor bij 2lingen) gelukkig was dit bij onze twins niet zo! 😀

Tijdens de echo kregen we de vraag of wij wilde weten wat het werd van geslacht. We hadden afgesproken dat wij het wel wilde weten maar wij het niet bekend zouden maken totdat ze geboren waren. De echoscopiste vertelde ons dat wij 2jongens  zouden krijgen. Nu konden we gericht kleertjes en andere spulletjes kopen op de boys. Scheelt toch wel een hoop als je het geslacht weet.

De zwangerschap ging rustig verder en ik voelde mij goed. Heb tot 29 weken fulltime gewerkt en heb daarna tot 33 weken parttime gewerkt. Toen moest ik stoppen van de gynaecoloog. De kans op vroeggeboorte bij een tweeling is groter dan bij 1 baby’tje. Voor mijn gevoel had ik nog wel door kunnen werken maar vond het ook heerlijk om met verlof te gaan. De laatste paar weken moest ik iedere week op controle bij de gynaecoloog en vanaf week 36 ging ik om de dag en kreeg ik ook nog een CTG van de kids. 

Woensdag 9 juni kreeg ik weer een controle was toen bijna 38’weken zwangerschap. De gynaecoloog wilde kijken of er al wat ontsluiting was omdat hij mij vanaf 38 weken wilde gaan inleiden. Hij voelde en gaf toen  aan dat ik nog geen ontsluiting had. Hij vroeg mij toen wat ik nog allemaal deed. Ik vertelde dat ik alles nog deed. Deed gewoon het huishouden ( zo ver dat nog ging, beetje afstoffen en zuigen) en deed nog de boodschappen op de fiets ( hadden toen geen auto , en denk trouwens ook niet dat ik achter het stuur gepast zou hebben) 🤪. Daar moest ik dan maar mee stoppen en rust nemen vanaf toen. En dan na het weekend terug komen om te kijken of er toen al wat gaande was.  Na het weekend hebben we niet meer gered. Vrijdagavond zijn we naar bed gegaan en eenmaal in bed kon ik steeds op staan omdat ik moest plassen. Steeds kleine beetjes. Af en toe had ik ook een krampje maar die waren goed te doen en mijn vriend lag net lekker te slapen dus hoopte ik ook snel in slaap te vallen. Maar toen ik er voor de naar mijn gevoel 100ste keer uit geweest was werd mijn vriend ook wakker en vroeg wat er was. Ik vertelde het hem en hij heeft direct het ziekenhuis gebeld. Hij wilde niet wachten maar wilde het even laten controleren. We mochten direct komen. Eenmaal in het ziekenhuis had ik pas 2 cm ontsluiting maar mocht ik ook niet meer naar huis. De bevalling was begonnen.

In mijn volgende blog zal ik hier meer over vertellen.

Tot snel 😘