Twijfel over een tweede

Ik heb altijd gezegd, als het lukt zou ik heel graag twee kinderen willen. Mijn vriend die vond het met één kindje ook wel prima. Niet omdat mijn zoontje zo moeilijk is, totaal niet. Maar hij vond het wel prima zo.

Maar ik niet natuurlijk, dus na veel praten en elkaar begrijpen, heeft mijn vriend toch ook wel zin om voor een tweede te gaan. Nu is mijn zoontje 3 en vinden we zit wel een mooie leeftijd om voor een tweede te gaan. We wilde er zoizo iets meer leeftijd tussen dan de gemiddelde 2 jaar. Dus let's go for it!

Alleen krijg ik soms wel mijn twijfels. Wil ik nu mijn relaxte leventje (kind wat heerlijk uitslaapt, geen driftbuien heeft, enz enz.) waar ik aan gewend ben wel opgegeven. En mijn allergrootste angst, ga ik zoveel houden van een tweede als van je eerste kindje.... Tuurlijk zeggen mijn vriendinnen dan, maar ik vind het best eng. Het is natuurlijk geen uitprobeersel.

Maar daarna denk ik dan weer, ja tuurlijk gaat het lukken, en tuurlijk heb ik zoveel liefde voor beide kinderen. Ik ben misschien gewoon bang voor weer veranderingen, maar waar ik ook heel veel zin in heb. Pffffff, wat kan een mens soms toch moeilijk denken, en ik vraag me dan af, ben ik de enige of zijn er meerdere met mij die ook zulke gevoelens hebben....?