Toch een klein zorgenkindje deel 2

Na 5 weken in onduidelijkheid te hebben gezetten, begint het medische balletje nu langzaam te rollen. Na ons bezoek in het radboud zijn we nogal geschrokken met de informatie die we daar gekregen hebben en is te sprake gekomen dat er een mogelijkheid is dat ik daar moet bevallen iets waar ik niet echt op zit te wachten, maar als het moet moet het. Want met 20 weken zeiden ze in het radboud dat de onderkaak er onderontwikkeld uitzag en dat we met de 30 weken terug moesten komen voor de groeiecho. Want doordat onze kleine man een dubbelzijdige hazenlip heeft met een open gehemelte ligt zijn tong waarschijnlijk niet mooi in zijn kaak waardoor het de groei kan beïnvloeden van de kin en kaak. In het radboud denken ze namelijk dat als de kaak niet goed mee groeit hij luchtwegproblemen kan krijgen bij de geboorte.

Begin augustus hebben we een echo gehad samen met de plastische chirurg die dadelijk de eerste operatie gaat doen van onze kleine man. Op deze echo is al te zien dat zijn onderkaak mooi gegroeid is en op gelijke lengte zit met het voorhoofd. De chirurg verteld ons dat we van het ergste uit moeten gaan omdat de kleine man zijn gezicht niet goed laat zien zoals wij zelf ook kunnen zien op de echo. De chirurg vertelt dat we tussen de 3 en 6 maanden de eerste operatie hebben en tussen de 9 en 12 maanden de tweede operatie. Afhankelijk van de kleine wordt bepaald hoeveel operaties er nodig zijn om alles dicht te maken. 

Na het gesprek met de chirurg zijn we wel een stukje positiever geworden. Ook omdat deze chirurg 50 patiënten per jaar behandeld met een hazenlip voor al minstens 10 jaar. Wel wordt er geadviseerd om van het ergste uit te gaan als hij geboren is zodat de schrik meevalt. Want ondanks dat we het weten zal het toch schrikken worden als hij er eenmaal is. 

30 weken echo in het radboud 11 september. Ze zijn heel te vrede met de groei van de kleine man en ook hoe zijn onderkaak is bij getrokken. Gelukkig hoeven we nu ook niet meer terug naar Nijmegen en kunnen we lekker in Tilburg blijven. 

12 september hebben we ook nog bezoek gehad van de verpleging die in het team zitten waar alle kindjes komen die een hazenlip hebben in elke vorm. De verpleging heeft wel veel vragen voor ons beantwoord waar we al 10 weken mee rondliepen. Gelukkig krijgen we wel goede begeleiding en worden we aan alle kanten vanuit het ziekenhuis geholpen en gesteund.