8 maanden geleden
Tja.. en dan ben je plotseling zwanger
En nu?
2023 wat een jaar..
Ik was flink wat dagen over tijd. Maar voor mijn geen stress, ik had hier vaker last van.
Geregeld op internet gaat zoeken wat er aan de was. Een cyclus van 40 tot 45 dagen is toch eigenlijk niet normaal?
Nee dat was het zeker niet..
Begin 2023
Dus toch maar de huisarts bellen en kijken wat we kunnen gaan doen, gezien ik niet meer aan de pil wil en de hormonen niet kan handelen door mijn verleden, gezien ik kam met een persoonlijkheid stoornis en last heb van PTSS. Dit was telefonisch en zou later die dag terug gebeld worden door de vervangende huisarts.
De vervangende huisarts belde en vroeg of ik niet beter eerst kon afvallen. Ik zei dat ik in de afgelopen tijd al 14 kg was verloren dat het daar aan niet zou liggen. Toen vertelde ze over het traject om door gestuurd te worden naar de gynaecoloog om er achter te komen of ik PCOS zou hebben. Dit wilde ik nog niet uitsluiten gezien er op dat moment geen kinderwens was tussen mij en mijn vriend. Tevens zijn wij nog maar kort samen.
8 Augustus 2023
Ik was wat dagen over tijd. Ik schoot niet gelijk in stress want had hier vaker last van, vriendinnen waren altijd verbaasd dat ik zo kalm er onder kon blijven. Waar ik vaak op antwoorden dat dit voor mij ''normaal'' was.
Uiteindelijk dacht ik toch maar aan testen. Ik had nog wat testen thuis liggen voor de zekerheid, gezien ik nog niet lang samen was met mijn vriend en daarvoor genoot van mijn vrijgezelle leven.
Ik bleef last houden van gevoelige/pijnlijke borsten en menstruatie krampen in mijn onderbuik.
En ja hoor, ik ben zwanger! Een rollercoaster aan emotie gierde door mijn lijf. Van JAAA! en Oh nee wat nu!? Eerst belde ik één van mijn beste vriendinnetjes. Die was blij voor mij, maar ook verrast en vroeg of ik mijn vriend al gebeld had?
Nee ik ging dit gelijk doen. Ook mijn vriend reageerde verrast en was een beetje in schok. Maar later ook enorm blij.
Maar nu?
Hoe gaan wij dit organiseren? We wonen niet samen. We zijn nog niet eens een jaar samen. We kunnen geen huis kopen/huren en ik kan niet verhuizen gezien ik onder bewind sta en in 2024 de schuldsanering in ga, wat er nu wel voor zorgt dat ik over 1,5 jaar schuldvrij ben, maar wat nu, wat nu???
Eerste trimester
Het eerste trimester leverde veel stress op, want hoe ging ik/gaan wij dit organiseren. Een abortus was een ver van mijn bed show. En wilde ik absoluut niet. Na veel te bespreken met onze ouders hoorden we de ''overal is een oplossing voor'' en ''alles komt goed'' geregeld. Normaal gesproken word ik allergisch van de woorden alles komt goed, maar in dit geval moest ik er toch echt aan geloven. En dat deed ik.
Tweede trimster
Het zal geen vet pot en een luxe worden. Daar heb ik mij allang bij neergelegd. Ik ben blij en dankbaar voor alle hulp van onze vrienden/vriendinnen en familieleden. Het zal zwaar worden en niet makkelijk. Maar hey, wie is er wel volledig voorbereid op het ouderschap? Die in mijn ogen wel alles voor elkaar hebben en een huisje met kamertje hebben voor de kleine?
De afgelopen maanden waren duister en verdrietig. Maar tegelijkertijd groeit er wel een mini mensje in mijn buik. Hier geniet ik ook intens van. Inmiddels ben ik 27 weken zwanger en begin ik mij meer voor te bereidden op de komst van de kleine.
Het lichtje is daar aan de eind van de tunnel, ik zie hem! En ja, alles komt goed en er is zeker overal een oplossing voor!
