Termijnbepaling en tweede afspraak verloskundige

Op 4 mei heb ik de termijnbepaling gehad. Mijn moeder en mijn nichtje, de aanstaande peettante gingen mee. Ik was precies 12 weken en de uitgerekende datum stond op 16 november 2016. Er werd mij gevraagd of ik een nekplooimeting wilde doen, maar dat wilde ik niet. Ik heb daar thuis heel goed over nagedacht en ik wilde het niet weten. Als het zo is, dan is het zo. En ik kan de keuze niet maken wat ik moet doen als het wel zo is, dus ik laat het gewoon op me afkomen. Wat een prachtige echo’s heeft ze gemaakt. Er is zelfs een echo waar je de 2 hersenhelften ziet. De baby ligt nu al wel dwars. Hij/zij lag op een bepaalde manier zodat hij/zij niet opgemeten kon worden. Nu wat duwen toch goed gedraaid en is het toch nog gelukt om te meten. We hebben zelfs naar het hartje kunnen luisteren. Wat geweldig! Het is al super om het te zien kloppen, maar het horen is nog veel leuker! Mijn nichtje straalde helemaal, en mijn moeder en ik natuurlijk ook.

Op 9 mei op controle geweest bij de verloskundige. Het was niet zo spannend als de eerste afspraak want je weet wat er gaat komen. Ik had een keurige bloeddruk en was 1 kilo afgevallen. Vorige keer ook al 3 kilo, terwijl ik flink gegeten heb. Maar aangezien ik toch al te zwaar ben maakt me dat niet uit, zolang de baby maar voldoende voedingsstoffen binnen krijgt. Bij de vorige afspraak kreeg ik ook een bloedprikformulier mee, toen hadden we het over de SOA’s e.d. gehad en daar moest ik op prikken. De uitslag was goed. Er werd mij wel verteld, omdat ik een BMI boven de 30 heb dat ik een medische indicatie heb om in het ziekenhuis te bevallen. Maar daar ging mijn voorkeur toch al naar uit, daar is sneller medische hulp en als het allemaal goed gaat sta je binnen een paar uur naar de bevalling toch weer thuis. Er is geprobeerd om via de doppler naar het hartje te luisteren maar dat lukte niet dus ze hebben voor de zekerheid even een echo gedaan, en alles was weer goed met chico/chica.

Op 13 mei zijn we lekker 2 weken naar Turkije geweest. We hebben heerlijk genoten van onze vakantie. Wel weer blij om thuis te zijn. De temperatuur was 30 graden maar het water was nog best koud. Daar zijn we niet veel in geweest. We hebben veel leuke en lieve mensen leren kennen die mijn keuze ook begrepen. Al staan die mensen niet dichtbij je, toch is het fijn. Ik had ook een meisje leren kennen dat daar, op vakantie een miskraam had gehad met 12 weken. Ze had alleen last van wat buikpijn en later kreeg ze bloedverlies. En wat kreeg ik…..? Buikpijn! Dan schrik je toch wel even en hoop je dat alles goed blijft gaan, zeker op vakantie. Gelukkig kwam mijn buikpijn ergens anders vandaan. Fijn hoor, die obstipatie. Maar toch zal ik blij zijn als ik het hartje weer zie of hoor bij de volgende afspraak. We gaan de baby steeds meer chica noemen. Mijn moeder roept al vanaf het begin af aan dat ik een meisje krijg, maar ik weet het niet. Toch noem ik het chica, klinkt wat leuker dan chico. We hebben nog wat leuke dingen voor chica gekocht: wat pakjes, een tut, slabbers, inpakdoek, badjas etc. De baby is dus flink verwend. Op 28 mei zijn we teruggekomen van vakantie. Nog een paar dagen wachten en dan weet ik of ik een chica of chico ga krijgen. SPANNEND!!!