Stop met de stigma's!

Inmiddels ben ik week 32 ingegaan van mijn 2e zwangerschap. Gecorrigeerd is elke dag dat de kleine in mijn buik blijft zitten winst ivm zijn broer. Ondanks dat ik mij rustig voelde was ik afgelopen week toch even naar het ziekenhuis geweest om te controleren of alles goed was en ik geen HG had ontwikkeld. Onbewust voelt mij lichaam toch wel veel spanning terwijl mijn hoofd het redelijk los kan laten.

De hele zwangerschap hoor ik dan ook; "probeer toch echt wel te genieten hoor" of als een controle goed was "ja kan je er nu wel van genieten dan?". Nee nee en nog eens nee. In de loop der tijd hebben dees en gene verschillende stigma's de wereld in geholpen mbt zwangerschap die wellicht zelfs wel taboe's worden.

Door onze oudste zoon komt veel weer naar boven en loop ik bij een sociaal psychologisch medewerker binnen het ziekenhuis welke tevens verloskundige is. Wat een verademing is dat. Zij snapt heel goed dat genieten er niet bij zit en dat het niet hoeft. Zoals zij zei "een ontspannen zwangerschap, wij weten ook niet hoe dat eruit ziet want die komen hier niet". Ik moest even nadenken maar nee idd, zij ziet alleen zwangere in het ziekenhuis en daar kom je niet voor je kleine teen..

Dus nee voor mij;- Geen genieten in een zwangerschap;- Het bestaan van een roze (of blauwe of neutrale) wolk;- Liefde op het eerste gezicht;- Ultieme gevoel van liefde en geluk.

Weet ik veel hoe dat allemaal zal en "moet" voelen want je moet helemaal niks. Je lichaam levert topsport om zo goed en zo kwaad als het kan een kleintje te laten groeien. En alles wat daarna komt, is jouw eigen gevoel om het op de best mogelijke manier te kunnen doen. Niemand die jou iets verplicht, onzeker maakt of een schuld gevoel aanpraat.

Het voelt hetzelfde als je aan mensen zou vragen;- Ben je nou nog niet zwanger;- Wanneer komt de tweede;- Hoezo wil jij geen kinderen;- Is dat wel verstandig in jullie situatie?- etc, etc, etc,

Jij weet niet altijd wat het verhaal is van die personen en waarom ze wel of niet iets willen of niet. Dat jij het zo hebt gedaan, hebt ervaren of wel graag wou hoeft niet te zijn dat het voor andere ook zo is.Kunnen wij alsjeblieft die druk van mensen afhalen om te zeggen dat het het beste op de wereld is, liefde op het eerste gezicht, die wolk heerlijk is om op te zitten. Jij mag het voelen maar een ander hoeft dat niet te voelen.

Ja ik wou graag nog een kindje om te kunnen ervaren hoe het is om 'normaal' zwanger te zijn maar na mijn eerste zwangerschap bestaat dat hele gevoel van onbezonnen niet meer. Voor mij voelt nu elke dag als extra tijd en waggel ik vermoeid door de dag. Ja waggelen, dat is iets wat ik graag wou mee maken omdat ik dat punt nooit had bereikt. Nu ik daar wel ben mis ik er idd niet veel aan maar laat mij dat ervaren. Het geeft ook een gevoel van trots dat mijn lichaam het toch wél kan. Tijdens een gesprek met de verloskundige kwamen wij op het punt bevallen. Ja ik heb al duidelijk een keuze gemaakt en alles afgewogen en nee wij weten niet of mijn lichaam mooi kan bevallen want ik weet niet wat weeën zijn. Is dat een fase die je 'moet" mee maken of die ik zal missen? Binnen 8 weken zullen wij het weten en wellicht eerder.

Leef en laat leven.