Raak

En dan opeens sta je met een positieve zwangerschapstest in je handen en met 10 duizend vragen.... Allereerst maar Jeffrey geappt dat hij naar huis MOEST komen vanuit de sportschool. Al gauw kreeg ik een app terug waarom? Hup foto van de test gestuurd en ik kreeg terug; echt? Dat kan niet betrouwbaar zijn. 

Even later kwam Jeffrey thuis en die vond het heel onwerkelijk en bizar allemaal. Ik zelf natuurlijk ook maar het bevestigde wel waarom ik mij zo voelde. Die dag moesten wij nog naar de verjaardag van mijn oma. Wij waren wat later door dit hele gebeuren, dus we vertelde dat ik een beetje buikgriep had. Op die verjaardag waren mijn ouders, oom en tante aanwezig, ga dan maar eens je mond houden. Het liefst schreeuwde ik het van de daken. Ondertussen had ik ook al even gauw een en zwangerschapsapp gedownload en begon ik te wennen aan het idee. 

De volgende ochtend natuurlijk weer een test gedaan, wel geteld 2 van verschillende merken. En ja hoor hartstikke positief. Jeffrey was nog steeds in shock en kon alleen maar zeggen; ro we gaan clearblue halen die is echt betrouwbaar. Waarop ik antwoordde Jeff dat heeft geen nut want die geeft ook aan dat ik zwanger ben. Arme jongen het moest allemaal even landen bij hem. Inmiddels was ik al druk op zoek geslagen naar een verloskundige praktijk en heb ik me gelijk ingeschreven. Want tja en nu dan? Even later werd ik gebeld door de praktijk en werden er praktisch zaken doorgesproken. Ik werd zo een 5,5 week zwanger geschat. We plande de afspraak voor de eerste echo met 8 weken. 

Wij keken ontzettend uit naar de dag van de echo, want dan gaan we natuurlijk zien of er een kloppend hartje zou zijn. Ondertussen begonnen de kwaaltjes steeds meer toe te nemen. De wel bekende ochtend misselijkheid, men wat was dat verschrikkelijk

En toen de dag van de echo.... jeetje wat was dit spannend zeg. De afspraak was in het ziekenhuis en we namen plaats in de wachtkamer. Al snel werd ik naar binnen geroepen en mocht plaats nemen op de bank. Nou daar gaan we..... Jeffrey zat naast me op de stoel en gespannen keken we naar het scherm. En ja hoor daar in beeld kwam ons kleine garnaaltje, want daar leek het echt op! De dame die de echo maakte  gaf gelijk aan dat het er super uit zag en bracht snel het kloppende hartje in beeld... Er viel een last van me schouders en wij konden ons geluk niet op. Ook Jeffrey begon het te beseffen en kon het eindelijk plaatsen.

De uitgerekende datum stond op 26-12-2019!