Qua wens voor een tweede zaten wij totaal niet op één lijn...

Dit komt ook grotendeels door mijzelf, ik ben natuurlijk zo’n vrouw die gelijk de vraag stelt op de eerste date, zou je ook graag kinderen willen als het je gegund is? Hoppa het eerste drankje na onze “spring maar achterop de fiets” ervaring, het borrel glas nog geen eens leeg! Hij zei jawel, het hoeft niet persee. Maar 1 kindje lijkt me wel leuk zei hij, mij ook wel en eentje was in mijn ogen wel genoeg! Dan konden we nog leuke dingen doen, het idee dat je beter oppas kan zoeken voor 1 of 2 is een groot verschil of de prijs als je op vakantie gaat.. Eigelijk alleen maar praktisch. En hoe leuk zijn kinderen nou echt? Iedereen zegt wel het is GE-WEL-DIG maar ik moest het eerst maar eens zien of ik het echt zo geweldig zou vinden..

Door alle complicaties voor en na de bevalling van Leona had mijn vriend echt zoiets nee één kindje is echt genoeg! Al zou jij het willen je lichaam en je geestelijke toestand kan dit echt niet aan, af en toe kwam het gesprek naar voren ik wilde er ook geen issue van maken en dat alle gesprekken daar op uit liepen.. Diep in mijn hart wist ik dat hij gelijk had, maar ik had echt niet gedacht dat ik mama zijn zó leuk zou vinden. Ook de zorgen, en hét zorgen. Ik vond alles geweldig! Leona was ook echt een super schattig en lief baby’tje. We deden alles ook gewoon nog, lekker uit eten verre reizen maken concerten bezoeken feestjes afgaan. Alles wat we dachten wat niet meer kon deden we! Mijn wens voor een tweede bleef, vriendlief zei permanent nee! Eentje was genoeg! Jou lichaam kan niet nog een zwangerschap aan, laat staan nu je emdr krijgt en er allerlei diagnoses zijn vastgesteld. Ga eerst maar weer eens proberen te werken, kijken of dat lukt..

Het bleef knagen, een broertje of zusje voor Leona.. De zoveelste avond dat we de dag doornamen en we verliefd foto’s en filmpjes terug keken van onze kleine muppet zei mijn vriend ineens; zullen we het gewoon proberen? Met Leona zijn we best wel lang bezig geweest om überhaupt zwanger te raken,.

Laten we “het” gewoon doen.. ;)