Prenataal kolven

Prenataal kolven, of te wel, kolven in de zwangerschap.

Toen mij in de zwangerschap werd gevraagd of ik van plan was om borstvoeding te gaan geven, kwam daarna de vraag of ik er voor open stond om al te beginnen met kolven in de zwangerschap. Omdat we wisten dat Jente gehaald zou worden met een keizersnede en met 38 weken, zat de kans erin dat ze een slechtere start zou krijgen. Omdat het beste wat je je baby kunt geven je eigen melk is, was het dus belangrijk dat de melkproductie snel opgang zou komen. Door al in de zwangerschap te gaan kolven heb je de kans dat je productie sneller opgang komt na de geboorte, ook krijg je de kans om al een voorraadje op te bouwen. Omdat een baby de eerste dagen nog geen grote hoeveelheid melk nodig heeft is een kleine voorraad melk vaak al voldoende om te gebruiken, mocht je melk tekort komen.

Om ervoor te zorgen dat ons meisje meteen de juiste voeding zou krijgen heb ik voor prenataal kolven gekozen, in overleg met de lactatiekundige kon ik beginnen met 36 weken. Ik moet zeggen dat ik het prenataal kolven als behoorlijk pittig en zwaar heb ervaren. Omdat je met de hand moet kolven is dit een best wel intensief werkje. Gelukkig kwam mijn melk snel op gang en heb ik in twee weken tijd een behoorlijke voorraad bij elkaar weten te kolven. Dit hebben we mee genomen naar het ziekenhuis en werd daar in de vriezer gelegd. Mochten we het nodig hebben konden ze het zo ontdooien.

Toen ons meisje eenmaal was geboren proberen ze haar direct aan te leggen, dit ging goed en mijn melk kwam vrijwel meteen op gang. Ondanks de operatie en de pijn had ik voldoende productie om Jente te kunnen voeden. Zelfs zoveel dat ik na het voeden moest kolven. Het prenataal kolven had ervoor gezorgd dat de productie extreem erg op gang was gekomen direct na de geboorte. Gelukkig mocht ik na de bevalling wel een echt kolf apparaat gebruiken en hoefde ik dit niet met mijn hand te doen. Inmiddels stond er in de ziekenhuis koelkast ook ook al een aardige voorraad melk.

Gelukkig maar… op een gegeven moment ging het heel slecht met mij. Ze hebben mij toen heel wat rotzooi moeten toedienen, dit zorgde ervoor dat ik Jente 24 uur lang geen borstvoeding mocht gegeven, ik vond dat zo onwijs erg. Ik genoot van elk momentje dat ze bij mij lag en vooral aan de borst. De verpleging begon meteen met tellen hoeveel voeding ze nodig had de komende 24 uur en hoeveel voeding ik dus nog had staan. Je geloofd het of niet… er stond PRECIES genoeg voeding om die 24 uur door te komen. Ze hoefde dus geen kunstvoeding, iets wat ik ook graag wou voorkomen. In die 24 uur heb ik moeten kolven om vervolgens mijn “vloeibare goud” door de goot gespoeld te zien worden. Een pijnlijk momentje... 

Prenataal kolven heeft ervoor gezorgd dat mijn kleine meisje 24 uur lang genoeg borstvoeding binnen heeft gekregen, dat ik in de kraamweek zoveel productie had dat ik meteen een voorraad van 2 liter had staan + Jente volledig kon voeden. Ik heb er onwijs goede ervaring mee dus! Mocht je borstvoeding willen geven en ben je zwanger? Overleg dit idee altijd met de gynaecoloog en vraag om een consult met een lactatiekundige. Hun kunnen je meer vertellen en of het verstandig is om te gaan prenataal kolven. Het is namelijk niet in alle gevallen verstandig om dit te gaan doen.

Maar voor mij.. nam het dus veel zorgen weg na de bevalling en ben ik blij dat ik dit heb kunnen doen voor mijn meisje.