Peuterspeelzaal, ben ik nu zo gigantisch kritisch?

We fietsen regelmatig langs een schoolplein waar kinderen lekker buiten aan het spelen zijn. Luc in het stoeltje voorop de fiets vroeg wat de kindjes aan het doen waren. Die zijn op school aan het spelen was mijn antwoord. Het volgende wat Luc zei was; "Mama ik wil ook naar school, morgen". Dus de zoektocht naar een peuterspeelzaal was van start gegaan, al moet hij nog zeker 5 maanden wachten voordat hij daadwerkelijk er naar toe mag...

De zoektocht was ook zeer kort aangezien we de keuze hebben uit 1 organisatie met meerdere locaties die het peuterspeelzaalwerk organiseert. Dus vol goede moed een rondleiding en aangevraagd bij de peuterspeelzaal in de buurt. Daar aangekomen was ik toch wel geschrokken van het schoolse karakter van de peuterspeelzaal. Er was een vast programma en heel veel buitenspelen zat er niet bij. Kijken naar de taalontwikkeling van de kinderen en in de gaten houden of ze de pengreep al goed kunnen en in hoeverre ze al binnen de lijntjes kleuren... Dat was wel even schrikken, ik had het gevoel dat de kleine man al naar groep 1 ging als hij daar naartoe gaat.

Daar waar ik de sociaal emotionele ontwikkeling net zo belangrijk vindt als de taalontwikkeling en ik hem liever zelf een tekening laat maken dan een kleurplaat vind ik het lastig om dan voor de peuterspeelzaal te kiezen.Voor mij is het belangrijk dat Luc met andere kindjes kan spelen en leert luisteren naar iemand anders als mama, papa, opa, oma of de oppas. Ik weet dat er landelijke afspreken rondom de invulling van de peuterspeelzaal maar wat als je niet achter de visie staat van de peuterspeelzaal. Je kind thuis houden en het hem onthouden, hem er naartoe laten gaan aangezien hij er geen last van zal hebben, of een alternatief zoeken als peutermuziekles of peutergym....

Een lastig dilemma waar we nog niet uit zijn maar ach ja we hebben nog 5 maanden de tijd en tot die tijd mag Luc lekker veel spelen!