PANIEK! M'n kind kwijt in de dierentuin

We gingen gezellig een dagje naar de dierentuin met mijn vriend, en Sam kon natuurlijk niet ontbreken. Het jochie wordt met de dag eigenwijzer en niet te vergeten: nieuwsgieriger. Hij is altijd uit op avontuur, dus een dagje dierentuin vindt ie helemaal geweldig natuurlijk. Dit eindigde iets minder "geweldig" dan we hadden gedacht.

Mijn vriend en ik spreken altijd met hem af dat als hij papa en mama ooit kwijt raakt, hij terug moet gaan naar de laatste plek waar we nog samen waren. Met dit soort daagjes uit herhalen we dit ook, omdat we ergens wel wisten dat het er ooit een keer aan zat te komen. En je raadt het natuurlijk nooit, maar weg was ie.

We waren al twee uurtjes aan het rondlopen (zo'n 15x naar de aapjes geweest want daar kon hij geen genoeg van krijgen) en hadden het hartstikke gezellig. Het was lekker weer, Sam was super vrolijk en we waren aan het genieten van onze family time. Totdat Sam opeens weg was. Mijn vriend dacht dat ik hand in hand met hem aan het lopen was, en ik dacht dat over mijn vriend. Wat er toen kwam.... Paniek. Ik werd gek. Een dierentuin is mega groot en het eerste waar ik aan dacht was dat hij in het hok van een gorilla kon belanden. Dit was achteraf erg overdreven, maar het is nog niet eens zo lang geleden dat het een moeder met een vier-jarig kind is overkomen.

Het eerste waar we naartoe liepen waren de aapjes. Nope, daar was hij niet. Daarna zijn we gelijk naar de receptie gelopen en gevraagd of ze wat konden omroepen. Dat hebben ze gedaan en na een half uurtje zagen we hem aan sjokken hoor...

En je zou het niet geloven, maar zijn reactie was: "Als ik jullie kwijt was, moest ik toch naar de plek komen waar we voor het laatst samen waren?" Hij was nadat we hem waren kwijtgeraakt bij de leeuwen rondjes gaan lopen om te kijken of we ons aan het verstoppen waren voor hem.. Daarna is hij netjes bij het leeuwenhok gaan wachten, totdat wij terug kwamen. Ik kon zo boos op mezelf worden dat ik daar niet aan had gedacht, maar ik was tegelijkertijd ook zo trots op hem. Hij zei dat hij niet gehuild had, maar zijn oogjes waren te rood om dat te geloven. 

Nou ja, eind goed, al goed..