Op een roze wolk

In mijn vorige blog kon je lezen dat mijn man Rick en ik onze ouders gingen vertellen over onze zwangerschap. We hadden afgesproken om te wachten met het verder vertellen tot minstens de eerste echo. Precies wat ik dus heel lastig vond. De roze wolk was bij mij meteen aanwezig en geloof me: ik wilde dit nieuws het allerliefst van de daken schreeuwen. Wat keek ik er naar uit om het mijn zusje & haar vriend, Rick zijn broertje en vriendin, maar ook mijn vriendinnen te vertellen. Op dat moment was een van mijn beste vriendinnen ook al een tijdje in verwachting. We hadden er samen al zo vaak over gefantaseerd: zouden onze kleintjes ook maatjes voor het leven gaan worden? Maar nee Kim, dit keer moet je echt even geduld hebben. De zenuwen voor de eerste echo kan ik me nog heel goed herinneren. Ik hoopte zo ontzettend dat alles goed zou zijn met ons kleintje, dat het hartje goed zou kloppen etc. Stil zitten in de wachtruimte lukte niet haha. Rick werd helemaal gek van mij (waarschijnlijk was hij zelf ook zenuwachtig) en heeft me wel 10x gezegd dat ik rustig moest gaan zitten. Toen daar dan eindelijk het moment was, werden we er helemaal stil van met z'n tweetjes...wow er is een ienieminie vruchtje zichzelf aan het ontwikkelen tot mini-mensje. Hoe bizar is dat? Dat dit kan, verwonder ik mezelf de dag van vandaag nog steeds over. Met een klein traantje liepen we het ziekenhuis uit. Wat waren we blij om te horen dat het goed ging. Al gauw maakten we een groepsapp aan met onze ouders en sindsdien hebben we hen heel veel op de hoogte gehouden. Zo leuk als je die eerste berichtjes terug leest. Wat is er in de tussentijd toch veel gebeurt. Hierover vertel ik graag in mijn volgende blogs. En oja; eindelijk was daar dan de eerste buikfoto. Bij 10 weken hebben we de eerste gemaakt. Dat je maar lekker mag gaan groeien kleintje.. 

<iframe frameBorder="0" src="https://www.mamaplaats.nl/iframe/badge.html?u_id=249591&b=large" style="width: 193px; height: 193px;"></iframe>