Onzekerheid, zwanger of niet!

Afgelopen jaar augustus 2013 ben ik bevallen van mijn eerste wonder. De eerste paar maanden had ik totaal geen behoefte aan seks. De lekkende borsten, de doorbroken nachten, slaapgebrek, het verzorgen van de ukkepuk en laten we het niet hebben over wat daar beneden allemaal wel niet gebeurt is bont en blauw ben je toch wel. Maar na een paar maanden begon het bij mij toch wel weer te kriebelen, dus met manlief op de bank erover hebben. Wil eigenlijk wel een nieuwe kleine wonder. Ons gezinnetje van 3 wil ik heel graag uitbreiden naar 4. Dus hup proberen maar, wat een pijn!!!! Dus nee, dat wordt hem nog maar even niet. Heb er veel voor over maar Halleluja respect voor iedereen die het naar een paar weken het alweer doen. 6 maanden later... Het wil langzaam weer, misschien herstelt het dan toch! Nou was het toch nog gewoon voor de fun want een cyclus, nee die had ik nog niet door de borstvoeding die ik gaf. Vanaf maart heb ik de eerste keer weer mogen meemaken en wat doet de eerste naar een lange tijd geen ongesteldheid pijn. Al moet ik zeggen dat ik dacht dat ik zwanger was: moeheid, pijnlijke tepel, moody. Dezelfde symptomen natuurlijk als je, je menstruatie krijgt natuurlijk, maar toch was ik teleurgesteld. Deze maand iets minder op gefocust, bij mezelf gezegd het komt als het zover is. Want ja, als je er op gaat focussen gebeurt er volgens mij helemaal niks... Dus hier zitten we dan. Dit keer 2 dagen over tijd met een negatieve test in handen. Pijnlijke tepels, zo ontzettend moe, moody, cravings. Nou moet ik wel zeggen dat ik gisteren op mijn over tijd dag heb getest en de dag ervoor. Dus misschien niet genoeg HCG. Ik kan ook gewoon niet op mijn lichaam vertrouwen aangezien ik nog steeds borstvoeding geef. Mijn borsten zijn al gevuld met melk. Verwarring, onzekerheid, hoop.. Wat zou ik graag weer zwanger willen zijn... misschien.....?