11 jaar geleden
onzekere mama
wegens mijn eigen jeugd is het voor mij erg lastig allemaal. Ben ik erg onzeker als mama doe ik het wel goed?
zelf heb ik niet een geweldig voorbeeld als mama gehad. Toen ik mama werd in 2008 van onze zoon was ik op slag verliefd! wauw wat een bijzonder gevoel is dat...
inmiddels zijn we bijna 5 jaar verder. En onze zoon is nog steeds mijn schat! en het voelt ook nog steeds bijzonder. Maar ik als mama wordt toch wel steeds wat meer onzeker. Doe ik het allemaal wel goed? Ik wil geen herhaling van zetten doen zoals ik het in mijn jeugd heb gehad. Maar krampachtig alles proberen te voorkomen werkt natuurlijk ook niet. Ik doe mijn best, wordt soms echt wel boos op hem. Maar soms is t echt allemaal moeilijk...waar doe je goed aan? Hij wilde laatst zijn speeldgoed niet opruimen. Nou als je bijna 5 bent kun je best je speelgoed in elk geval mee helpen opruimen..maar mijnheer had geen zin. Dus ik hem geprobeerd hier toch mee aan de gang te krijgen. Toen het niet lukte heeft hij 5 minuten op de trap gezeten. (hij was inmiddels flink boos dat ik het van hem vroeg) Na die 5 minuten wilde hij nog niet echt mee werken. Dus nog een keer 5 minuten op de trap...toen was hij het stil zitten wel zat dus wilde hij wel opruimen. In het moment zelf vind ik dat ik consequent moet zijn en dus ook gevolgen moet geven aan het feit dat hij niet wil mee werken..Maar na die tijd. Dan komen de twijfels. Ben ik niet te streng geweest? ziet hij me straks als boeman? Had ik niet beter zus? of misschien zo?
ben ik de enige mamma die dit heeft? of hebben mama's die een "goede" jeugd hebben gehad dit ook?
Agnetha
Ik vindt dat je het super hebt opgelost! Ik zou het zelf niet anders hebben gedaan!! Ook ik heb er soms wat problemen mee dat ik altijd maar degene ben die moet corrigeren en tja dat valt niet altijd mee maar je hebt het echt goed gedaan.. Als het goed is weet hij voor een volgende keer heel goed dat hij moet opruimen mijn zoontje moet nog 3 worden en die ging ook op de mat als hij niet wou opruimen inmiddels ruimt hij uit zichzelf alles netjes op! Uiteindelijk loont het om te corrigeren.. Niet meer twijfelen Je kan het!!
Anoniem
Ik vind dat zodra je twijfelt over je aanpak, je het uitstekend doet!!!
silvia34
Ik zou hetzeldfde gedaan hebben. Mijn dochter heeft ook wel straf gehad en 2 seconden later zei ze ik hou van je...je bent de liefste mama.. Mijn zoontje van 2 zit ook al op de gang als hij doordramt om dingen die niet kunnen... dus nee je bent niet te streng geweest. Ik denk dat je zoontje nu meteen zal helpen opruimen en anders na de eerste keer straf dan hoef je alleen maar te zeggen... wil je nog een keer ?
nahsuusje
oh en misshcien voor jou om je onzeker gevoel weg te nemen, als je hem straf geeft kun je er ook naderhand wat positiefs achteraan plakken. bijv. mama vindt het erg jammer dat je niet wilt opruimen en als ie dat uiteindelijk na straftijd wel doet "mama vindt het erg fijn dat je toch zo netjes opruimt" of "wat gezellig om samen op te ruimen". Of "je bent vandaag heel de dag zo lief aan het luisteren, waarom moet mama nou toch mopperen als we gaan opruimen". iets in die trend je snapt me denk wel. Dan is het wel consequent zijn (je houdt gewoon straftijd aan) maar toch milder :)